Ο λουλουδένιος σκαντζόχοιρος

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Ο λουλουδένιος σκαντζόχοιρος</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Ο λουλουδένιος σκαντζόχοιρος</b><p>Δημιουργός: rosestar, <i>Ελευθερία</i><p><i> Το τετράδιό μου απεικονίζει έναν σκαντζόχοιρο φορτωμένο με πολύχρωμα λουλούδια...</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>                                           <br />
                                           [color=red][B]Ο ΛΟΥΛΟΥΔΕΝΙΟΣ ΣΚΑΝΤΖΟΧΟΙΡΟΣ[/B][/color]<br />
<br />
[B][color=purple]Ήταν χειμώνας βαρύς και έτρεμε η πλάση από το κρύο. Το χιόνι σκέπασε ολόκληρο το χωριό, ντύνοντάς το σε κάτασπρα πέπλα. Η μικρή Μαρλίν κοιτούσε από το παραθύρι της λυπημένα. Ήθελε να κρατά ένα μαγικό ραβδάκι που θα άλλαζε τον καιρό. Μα ήταν η καρδιά του χειμώνα και η άνοιξη απείχε μήνες μακρυά! Ένας μικρός ταλαίπωρος σκαντζόχοιρος έχασε το δρόμο του και ξέφυγε από το δάσος. Βάδιζε σκυφτός και φορτωμένος με τα μυτερά του αγκάθια. Φοβόταν σε μια γωνιά, κουλουριασμένος και στο καβούκι του κλεισμένος. Ένα μικρό χελιδόνι αποπροσανατολισμένο και αυτό από το ξεγέλασμα μιας πρόσκαιρης καλοκαρίας, επισκέφτηκε το χιονοσμένο τοπίο. Στο ράμφος του κρατούσε ένα λουλούδι του αγρού. Ξαπόστασε πάνω σε ένα γέρικο κλαδί έπειτα από ένα μακρινό ταξίδι, και άρχισε να τρεμουλιάζει από την ανελέειτη παγωνιά. Κοίταζε από ψηλά τον ταλαιπωρημένο σκαντζόχοιρο, να κλαίει μόνος και φοβισμένος. Τότε κατέβηκε από το κλαδί και τοποθέτησε το λουλούδι που κρατούσε στη ράχη του. Του έφερε την άνοιξη μέσα στο χειμώνα, ένα άγγιγμα ελπίδας στην ταλαίπωρη καρδιά του. Ο σκαντζόχοιρος ήθελε να ευχαριστήσει τον φτερωτό του φίλο, αλλά δεν ήξερε τον τρόπο. Ήθελε να τον πάρει στη ράχη του για να τον ξεκουράσει από το πέταγμα μέσα στο χιόνι, αλλά αγκαθωτός όπως ήταν θα τραυμάτιζε το χελιδόνι! Το χελιδόνι, του κελάηδισε μελωδικά και πέταξε ψηλά στο παραθύρι της Μαρλίν. Εκείνη ρίχνοντας βιαστικά το απαλό της σάλι, κατέβηκε στην αυλή της που βρισκόταν ο σκαντζόχοιρος. Του βρήκε καταφύγιο σε ένα παλιό ξενώνα και του έφτιαξε μια αχυρένια φωλιά για να μην παγώσει. Το επόμενο πρωϊνό η κοπέλα επισκέφτηκε τον ξενώνα για να του φέρει νερό και ο μικρός σκαντζόχοιρος δεν υπήρχε πουθενά. Αυτό το χαριτωμένο πλασματάκι έφυγε πίσω στο δάσος και για να ευχαριστήσει την Μαρλίν, της άφησε στα άχυρα το αγριολούλουδο που κρατούσε στη ράχη του.[/color][/B]<br />
<br />
[color=fuchsia][B]Ο κόσμος μέσα από τα καστανά μου μάτια.<br />
<br />
Ελευθερία  23  ετών[/B][/color]<br />
<br />
<br />
<br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-03-2009</td><td valign=top></td></table><br />