[...διαστρεβλωμένη ματιά...]

Δημιουργός: Αριάδνη20/08, Αθηνά

Στη Νέα Σελήνη που μου άνοιξε τα μάτια...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Εύθραυστος θύτης ρισκάρει μια φρενήρη ισορροπία
Λυρικές ωδές ναρκώνουν δισταγμούς
Αιώνες βασανίζουνε κατάρες
Ο πόθος αφυπνίζεται τιμωρημένος
Θρύψαλα τα χαλινάρια στη ζεστασιά
ενός ψυχρού ξυπνήματος.
Οκτάβες γαλήνης λυμαίνονται αγκομαχώντας
Ίπταται ο σκόπελος της ψυχής. Σώζεται
η ελπίδα από τους όρκους;
Το τεντωμένο σκοινί καίγεται
στο πάθος μιας αχτίδας.
Οι ύφαλοι, τα λάθη, οι ζωές
θρυμματίζονται σε σμαραγδένια
ουράνια τόξα.
Ποιος υπάρχει ν’ αρνηθεί τα λάθη
που φαίνονται σωστά
στη σκιά ενός επικίνδυνου Έρωτα;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-03-2009