Ανακοπή

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ξύπνησα μες στα αίματα κλαίγοντας πικρά
Η νύχτα μου υπόσχεται θάνατο κι ερημιά
Της ζωής μου τα φτερά μαύρο χιόνι
Μαυρίζει το είδωλο μου στην οθόνη

Η μνήμη μου ένα ποτάμι απο θηρία
Κραπαλούν,μες στο μυαλό μου σέρνοντα για θυσία
Δεν ξεχωρίζω τη ψυχή απο τις παραισθήσεις
Τ’αόρατα μου όνειρα απο τις δήθεν αναμνήσεις

Της φαντασάς μου ψυθιρίζουν οι δαιμόνοι
Φωνές χαμένες που ζούν μεςστη φορμόλη και στ’αφιόνι
Φυσάει χιονιάς ,χτυπάει κυκλώνας στα σπασμένα προσωπεία
Ραγίζουν τα κουπιά μα ο βαρκάρης κρατάει ακόμα ισορροπία

Πίνω νερό της ερημιάς ,ακούω,βουίζουν οι αράχνες
Σκοινί,μαχαίρι δεν γυρεύω ,βυθίζομα στις πάχνες
Οι καημοί σπατάλη ,ξημερώνουν στη καρδιά μου
Είμαι πάλι μισός δεν ξέρω ποιο είναι τ’όνομά μου

Ανοίγω τα παλιά σκονισμένα μου συρτάρια
Μα το μέλλον έρχεται,κι ας είναι μακρυά ,απ΄τα νέα φεγγάρια
Που ανύποπτα ανατέλλουν στη Δύση της ευτυχίας
Μες στα ερείπια της ψυχής στα μπλέ της νοσταλγίας...........

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-03-2009