Μιά κυρία και ένας μαλάκας

Δημιουργός: χρηστος καραμανος, ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΟΣ

ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΑΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΥΡΙΕΣ!!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μια υπέροχη κυρία,
μια ωραία παρουσία,
κάθεται απέναντι μου,
και μιλάει στην ψυχή μου.
-
Θάθελα να την γνωρίσω,
και μαζί της να μιλήσω,
έπεσε η ματιά μου επάνω,
και δεν ξέρω τι να κάνω.
-
Της απλώνω εγώ το χέρι,
κι ότι η ζωή μου φέρει,
είναι μία ευκαιρία,
για σπουδαία γνωριμία.
-
Θέλει τώρα η καρδιά μου,
να γεμίσει η αγκαλιά μου,
με ένα πλάσμα θεϊκό,
όμορφο, πολύ γλυκό.
-
Θεέ μου πώς να πλησιάσω,
πως κουβέντα να της πιάσω,
έχω τρακ πολύ μεγάλο,
την μιλιά μου πώς να βγάλω.
-
Ντρέπομαι μπα σε καλό μου,
τάχω με τον εαυτό μου,
ένας έμπειρος κορτάκιας,
έγινε άπειρος σορτάκιας.
-
Πιάνω τότε το στυλό μου,
όπλο μου μοναδικό μου,
και της γράφω ένα πήμα,
με σπουδαία εγώ ρίμα.
-
Περιγράφω την ψυχή μου,
πως την θέλω για καλή μου,
τα ωραία αισθήματά μου,
την απίστευτη χαρά μου.
-
Και αμέσως της το δίνω,
λες και μύρισε τον κρίνο,
πήρε το ποτό στο χέρι,
κι ήρθε κάτι να μου φέρει.
-
Κάθισε εις το πλευρό μου,
και μου λέει για το καλό μου,
ένοιωσε να την αγγίζει,
η ποίηση μου που αξίζει.
-
Είπαμε πάρα πολλά,
δίπλα-δίπλα και στενά,
τέτοιο άγγιγμα ψυχής,
δεν ξανάδα ο δυστυχής.
-
Της ακούμπησα το χέρι,
η αύρα της μου είχε φέρει,
την αγάπη της στο πιάτο,
να την πιώ εγώ άσπρο πάτο.
-
Αφού τάπαμε δυό ώρες,
δεν μας κλείνανε οι κόρες,
μου ψιθύρισε στ αυτί,
μία φράση μαγική.
-
Και μαζί αγκαλιασμένοι,
φύγαμε αγαπημένοι,
και βαδίσαμε γοργά,
μες της Πλάκας τα στενά.
-
Βρεθήκαμε σένα σπιτάκι,
κάπου εις το Κολωνάκι,
πλούσιο και ακριβό,
που ντρεπόμουνα να μπω.
-
Εγώ ένα λαϊκό παιδί,
με το πόδι το δεξί,
μπήκα μες την σπιταρόνα,
κι έμεινα άγαλμα κολόνα.
-
Μου λέει για το φτωχικό της,
πως με θέλει αφεντικό της,
μα εγώ άλλο δεν μπορώ,
η χλιδή μου φέρνει εμετό.
-
Πάω να φύγω μακριά,
μα αυτή με σταματά,
αν δεν πάρω την ψυχή σου,
δεν θα φύγω απ τη ζωή σου.
-
Με αγκαλιάζει με μανία,
με φιλάει με αγωνία,
τρέμει όλο το κορμί της,
καταθέτει την ψυχή της.
-
Της το κάνω όλο το βράδυ,
κι αυτή σκούζει στο σκοτάδι,
τόσο τέλεια χημεία,
δεν είχα σ άλλη ιστορία.
-
Σαν ξυπνάμε το πρωί,
τι μου λέει σαν τρελή,
δος μου εκατό ευρώ,
να πληρώσω το γιατρό.
-
Αλλουνού είναι το σπίτι,
σήμερα έρχεται απ την Κρήτη,
και εγώ πολυτελείας,
πόρνη μέσω αγγελίας.
-
Μα εξέμεινα η καημένη,
η κρίση αυτή η γαμημένη,
ελπίζω να με συγχωρείς,
ξόφλησέ με άμα μπορείς.
-
Σου πούλησα μια ιστορία,
πούχες μες την φαντασία,
η ατμόσφαιρα αυτή,
πρέπει και να πληρωθεί.
-
Κι εγώ όλο το βράδυ,
στη φωτιά έβαζα λάδι,
την αγάπη ανυμνούσα,
νόμιζα πως αγαπούσα.
-
Τηνε πάτησα ξανά,
και ετούτη τη φορά,
εγώ είμαι αισθηματίας,
μα αυτή επαγγελματίας.
-
Δίνω τα εκατό ευρώ,
να τα δώσει στο γιατρό,
που και να το φανταστώ,
πως θα πάθαινα κι αυτό.
-
Όλα είναι στη ζωή,
κι όλα έχουνε τιμή,
η απογοήτευση μεγάλη,
λάθος έκανα και πάλι.
-
Η πόρνη ήτανε κυρία,
με συγκεκριμένη αξία,
και εγώ μέγας μαλάκας,
ένας εραστής της πλάκας.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΟΣ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-03-2009