Τα τετράστιχα του Ίγκορ Γκουμπερμάν №6

Δημιουργός: misxos

Τα καλά σας σχόλια πάνε στον ποιητή, τα κακά στον μεταφραστή

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ωραίος, έξυπνος, λίγο κυρτός,
με κλασσική παιδία.
Εχθές μέσα μου έριξα ματιά
και έφυγα με αηδία.
#
Το μέλλον δε μ' επηρεάζει,
δεν πρόκειται ποτέ να με τρομάζει.
Να σκέφτεσαι καθημερινά τη μαύρη μέρα,
σημαίνει κάνεις μαύρη την κάθε μέρα.
#
Την τεμπελιά την σέβομαι γιατί
μέσα στην αδρανή της ησυχία,
τη σκέψη ζωντανή τροφοδοτεί
και επιβάλλει του παραλόγου την πειθαρχεία.
#
Προβάλλω έξω τα αγκάθια της ψυχής μου,
μέσα στην μοναξιά περνάω το υπόλοιπο των ημερών
και συμπαθώ τα χελιδόνια και τους λύκους,
μα αηδιάζει το πλήθος γουρουνιών.
#
Μέσα στον όχλο μεγάλο δεν νιώθω καλά
και προσπαθώ να φύγω:
εκτιμώ το λαό ειλικρινά,
αλλά τον εμπιστεύομαι λίγο.
#
Μερικές φορές νιώθω πως είναι κρίμα,
όταν δίπλα μου τρέχει το ρευστό:
υπάρχει εξυπνάδα, ενέργεια, καπατσοσύνη,
αλλά δεν υπάρχει μεταξύ τους ο δεσμός.
#
Ποτέ δεν προσπάθησα κάτι να διοικώ,
όχι από την αηδία κάποιον να αλείφω,
και εξυπνάδα μπόλικη και θράσος,
αλλά βαριέμαι μια ν’ αλυχτώ και μια να γλείφω.
#
Είχα γνωρίσει τη χαρά, τη συμφορά, και αγαπούσα,
έπινα τον αέρα σαν κρασί και ανάσαινα το κρασί σαν αέρα.
Στη φυλακή περνούσα σαν βασιλιάς,
ενώ ένιωθα μοναξιά μέσα στα κάστρα.
Γνώρισα πάθος, κίνδυνο, κάποιο καιρό ήμουν λεφτάς,
τώρα ξανά απύθμενα κενός. Σαν ουρανός με άστρα.
#
Την ευτυχία γνώρισα στ’ ακέραιο
αφού της ύπαρξης το ελιξίριο απολαμβάνω.
Τι θέλω από τη ζωή; Τίποτα.
Και ακριβώς αυτό το έχω με το παραπάνω.
#
Αποφεύγω με τον κόσμο να είμαι ειλικρινής,
μας χωρίζει ολόκληρος γαλαξίας,
είναι ανοιχτός για όλες επαφές
μονάχα το χαρτί υγείας.
#
Είχα αποστηθίσει της γνώσης τα γράμματα
και κόντευα να γνωρίσω του νου τον Νόμο,
αλλά το κάλεσμα των ορμονικών αδένων
ευτυχώς, με έσπρωξε από αυτόν τον δρόμο.
#
Με ειλικρίνεια αγαπώ τον σύγχρονο πολιτισμό
και του συγχωρώ τα φρικτά γεγονότα,
γιατί μας έδωσε υπόνομο, το τιρμπουσόν
και πιο σπουδαίο απ’ όλα, την καπότα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-04-2009