Γράμμα σ'εσένα

Δημιουργός: Μοιάζω μ'εσένα, Αθανασία Γ.

Κι αν δεν μιλώ εσύ μ'ακούς...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αγάπη μου,
γέρασε ο κόσμος ο παλιός
κι εμείς αγίνωτοι καρποί στου φλοίσβου το τρεμούλιασμα
ρουφάμε πέντε δάκρυα για δρόσο

Τα φύλλά μας τινάζουμε
συχνά-πυκνά
μα πάντα ακέραια
το δέντρο να’ν’της θύμησης
και το χαμόγελο του πόνου
Προχωράμε

Ξορκίζουμε τα λόγια με αιτίες,
ρίχνουμε ρίζες ανεμπόδιστα
ξεχνώντας το τσιμέντο που μας περιβάλλει

Φωτίζουμε τα ξέφωτα
εμείς, οι εφήμεροι γαλαξίες των καιρών
πολλά υποσχόμενοι και λίγα ενθυμούμενοι
ωσάν τα ρήματα που απρόσωπα μιλάνε

Άλλοτε βρίσκουμε στο διάβα μας
τα ξωτικά του δάσους για παρέα
φορές-φορές
Κυνηγάμε μάλιστα τις κακές νεράιδες και τα μαύρα στοιχειά
εκκενώνοντας τις αποθήκες του μυαλού και της καρδιάς
Γεμίζοντας ψυχές με ψευδαισθήσεις

Μ’ακούς αγάπή μου
με την αλλιώτικη φωνή που τραγουδάω;
Κάνω το νόστο μας τραγούδι
Και τον καρφώνω στα πανιά του Οδυσσέα
Ταξίδι νιόπλαστο να βγει
από τη χώρα του ουρανού
ως την πατρίδα των αγίων

Και κάπου εκεί η Αφροδίτη ξεγεννά
μωρό που κλαίει
έναν Έρωτα δικό μας.

{Μη με λησμόνει αγάπη μου....}

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-04-2009