Η κατάθλιψη

Δημιουργός: jenny

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

Κάθε ημέρα που περνάει νιώθει τα πόδια της πιο βαριά. Την αναπνοή της πιο δύσκολη .Το σώμα της πιο κουρασμένο. Ο χρόνος κυλάει μονότονα και άχαρα.Τα φτερά της σέρνονται και γέμισαν λάσπη. Τα ,γεμάτα σκιές, μάτια της είναι καρφωμένα στο έδαφος. Η αδιάφορη ματιά της δεν σταματάει πουθενά. Σαν ένα καράβι που δεν βρίσκει λιμάνι να αγκυροβολήσει. Ο ουρανός είναι μουντός και το κελάιδισμα των πουλιών δεν της προκαλεί καμία εντύπωση. Δεν περιμένει τίποτα από την ηλιόλουστη ημέρα που προβάλει χαρούμενα έξω από τις γρίλιες των παραθυρόφυλλων.
Τίποτα δεν της προκαλεί ευχαρίστηση. Το φαί που τρώει είναι, εδώ και εβδομάδες άοσμο και άνοστο, άγευστο και άχρωμο σαν να τρώει χαρτόνι. Το χρώμα του χαρτονιού διαφέρει κάπου κάπου ανάλογα με το που θα το φάει. Το δικό της είναι πάντα γκρι. Των φίλων της έχει ανοικτά ανοιξιάτικα χρώματα, αλλά την ίδια απαράμιλλη γεύση. Του συμπιεσμένου χαρτονιού .Δεν έχει δοκιμάσει ποτέ της, χαρτόνι ,αλλά πιστεύει ότι το φαί έχει μόνο αυτή την ουδέτερη γεύση.
Σήμερα ,στο σπίτι της που γέμισε μερμήγκια, είχε μία ξαφνική συνάντηση. Ένα καφετί ποντικάκι ροκάνιζε, του καλού καιρού ,το τσόφλι από τα πεταμένα φιστίκια. Δεν θυμάται πότε τα είχε φάει. Ο μεταλλικός και άκρως ενοχλητικός ήχος την ξύπνησε μέσα στα άγρια χαράματα. Παραξενευμένη ,σήκωσε το κεφάλι της, και κοίταξε γύρω της. Ο ήχος συνέχισε και πλέον περίεργη σηκώθηκε από το κρεβάτι της .Άρχισε να ερευνά γωνία με γωνία το σπίτι της. Τελικά ,ανάμεσα στην κουρτίνα, και την μπαλκονόπορτα αντίκρισε δύο πανέμορφα ζωντανά μάτια. Μία μουτσούνα έξυπνη και λίγο ειρωνική. Ξαφνιάστηκε από το θράσος. Ποιός είναι αυτός ο εισβολέας που τόλμησε να διαταράξει την ηρεμία της; Από την άλλη η καινούργια ύπαρξη μέσα στην νεκρή ατμόσφαιρα του σπιτιού της, της προκάλεσε ανάμεικτα συναισθήματα .Μία αγανάκτηση για το πώς το τόλμησε κάποιος να διαταράξει την ησυχία του σπιτιού της σε συνδυασμό με έναν θαυμασμό για το κουράγιο του .Τελικά συμπάθησε πολύ την μουτσούνα, έδιωξε την απέχθεια απέναντι στο μικρό ζωάκι και ξύπνησε. Από το λήθαργο. Ανακάλυψε ότι ο κυρίως λόγος της επίσκεψης ήταν η βρωμιά που είχε συσσωρευτεί στο σπίτι της. Η αδιαφορία που είχε δείξει απέναντι στον εαυτό της κια το δικό της χώρο. Στην υγιεινή του σπιτιού της. Καλώς μας ήρθε το ποντικάκι αλλά καλύτερα να μας φύγει!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-04-2009