Το παιδικό μου Πάσχα

Δημιουργός: CHRISTOS P

Καλό μας Μεγαλοβδόμαδο ! -ε-

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το παιδικό μου Πάσχα

Τι έχω να θυμάμαι από παιδί
τις μέρες οπου έρχονταν το Πάσχα ;
Την πιο μεγάλη μας της Άνοιξης γιορτή
και δύο βδομάδες ξένοιαστες και λάσκα.

Μακριά απ΄ του σχολείου τους ρυθμούς
στην γειτονιά μας βγάζαμε το άχτι
με μπάλα, με κρυφτό και χαρταετούς
κι αν είχαμ' όριο, αυτό ήταν …του φράχτη !

Ατέλειωτες οι ώρες παιχνιδιού
βαδίζαμε στων μεγαλύτερων τ’ αχνάρια
και σπιτωνόμασταν στο φως του φεγγαριού
κατάκοποι με ματωμένα τα ποδάρια (!)

Στις πρώτες -τις ημέρες των Παθών-
ακολουθούσαμε κι εμείς στην Εκκλησία
κι ήταν το μόνο μας καθήκον –σαν μικρών-
και όλα τ' αλλα τα περνούσαμε αφασία.

Υπέροχα σαν ήμασταν μικροί
γεμάτοι ανεμελιά και τρελαμάρα
το Πάσχα ήταν η καλύτερη γιορτή
κι’ όλο παιχνίδι, φασαρία και αντάρα.

Σαν έφηβοι που γίναμε λοιπόν
μας πιάναν’ και μας σέρναν’ απ’ τη μύτη
τη μιά, χέρι στο τίναγμα χαλιών
την άλλη για να βάψουμε το σπίτι...

Τέρμα παιχνίδι, τρέξιμο, κακό,
μας φέσωσαν βουνό υποχρεώσεις
πήγαινε, φέρε, πιάσε, κάνε αυτό...
-πού να κρυφτείς και πώς να τη γλυτώσεις !…

Κι εκεί που λες το Πάσχα θα σωθώ
του τρέξιμου την άχαρη την ζούρλα,
ανήμερα με θέλαν βοηθό,
να γύριζα όλη μέρα και την σούβλα !

Όμορφα χρόνια και αυτά, θα θυμηθώ
στης Πασχαλιάς την γιορτινή ετοιμασία
μαθαίναμε, -βοηθώντας-, τον θεσμό
μόνο, που ερχόταν λίγο ζόρι για …αργία

------------
Γίναμε πια με νέο νοικοκυριό
και των εθίμων πήραμε όλα τα ηνία
μ’ όλα τα πόστα απ’ τον πατέρα προς τον γιο
χωρίς αρνήσεις, τεμπελιά και αγωνία.

Και δες, το καρτεράμε με χαρά
το Πάσχα πού ‘χει τόσες απαιτήσεις,
τρεις μέρες που περνάμε χαλαρά,
μα μοιάζουν χίλιες τρεις σαν αναμνήσεις…
-.-

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-04-2009