Ήταν

Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος

6-12-2003

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήταν τότε που κοιτούσα τον ήλιο μες τα μάτια...
Με μια αγωνία να πλημμυρίζει την
ανείπωτή μου ύπαρξη...
Με μια λαχτάρα να ρουφήξω της ζωής το νέκταρ
Ήταν τότε που το γαλάζιο τ' ουρανού
γέμιζε τα μάτια μου και το χαμόγελο
μου ακολουθούσε τα κοπάδια των ερωδιών
μέχρι το άπειρο του ορίζοντα
Ήταν τότε που τα χέρια μου γέμιζαν
τριαντάφυλλα και κάθε λογής λουλούδια
μεθυσμένα
Ήταν τότε που ο έρωτας ήταν γλυκός σαν
παιδικό τραγούδι και τα πρωινά γεμάτα
δροσιά, όνειρα και αγάπη
Ήταν τότε
Μετά ήρθε ο πόλεμος
Μετά το αίμα μας πλημμύρισε τους
κάμπους
μετά χάθηκαν όλα
ΚΑΙ ΤΩΡΑ;
γυμνοί και ανήμποροι πήραμε το δρόμο
για το πουθενά
με τα κεφάλια γερμένα
χωρίς όνειρα
χωρίς ελπίδες
δίχως παρόν

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-12-2003