Κάποιος (άνθρωπος)

Δημιουργός: candy-candy, Χριστιάννα

Ψάχνω.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[font=book antiqua]Αρχίζει κι ανεβαίνει. Για πρώτη φορά στην ζωή του ανεβαίνει κάπου ψηλά. Πολύ ψηλά. Και κοιτάζει το χάος. Τα αυτοκίνητα που του θυμίζουν κάτι τόσο μακρινό. Την παιδική του ηλικία ίσως. Ναι, που έπαιζε μ' αυτά κάποτε. Και τα σπίτια. Τα σπίτια από τουβλάκια lego, άφθαρτα, αναλλοίωτα. Τα έχει κάπου φυλαγμένα ακόμα σε μια κούτα. Κι ας μην έκανε παιδιά τελικά.

Δεν μπορεί να ορίσει τις σκέψεις του. Ούτε να καταλάβει τι είναι αυτό που τον κυνηγά τελικά. Ούτε που έκανε το λάθος. Έκανε κάποιο λάθος; Ή όλη του η ζωή φαντάζει ένα ολόκληρο; Η ζωή του γεμάτη αποφάσεις. Σωστές, λανθασμένες, μα πάντα από–φάσεις. Φάσεις διάφορες. Βαμμένες με τα χρώματα της νύχτας και ντυμένες κλασσική μουσική. Όλες περνούσαν στο τέλος.

[I]"Όλα περνάνε"[/I] ψιθυρίζει.

Ο χρόνος περνάει. Πήγε δώδεκα και οι καμπάνες μιας εκκλησίας κρυμμένης στο σκοτάδι χτύπησαν. Τάραξαν την σιωπή. Μα όχι την γαλήνη.

Δεν κουνιέται από την θέση του. Κοιτάζει πέρα μακριά. Πέρα από την πόλη, από τον ουρανό, από τα σύννεφα. Κοιτάζει αυτό που οι μαθηματικοί ονομάζουν Άπειρο και οι φιλόσοφοι Σύμπαν. Δεν το κοιτάζει απλώς. Γίνεται ένα μ' αυτό. Με όσα πέρασαν από πάνω του, με όσα θα περάσουν. Είναι η μοναδική στιγμή στη ζωή του που καταφέρνει να ενωθεί με κάτι τόσο έντονα.

Πρώτη φορά νιώθει πως το πνεύμα του καταλαμβάνει τόσο χώρο που νιώθει πως βαραίνει.
Για πρώτη φορά παύει να αισθάνεται ελαφρύς. Κενός.

Δεν γνωρίζει εάν στ’ αλήθεια είναι ελεύθερος.
Μα έτσι αισθάνεται.
Κι αυτό του φτάνει.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-04-2009