 |
Ένα χτενάκι στα μαλλιά
μια πινελιά πάνω στο γκρίζο
Μητέρα, φίλη μου παλιά
το παρελθόν σου ψηλαφίζω
Στο πιο κρυφό σου μυστικό
ψάχνω να βρω τι έχει φταίξει
Ποιο χρέος σου απλήρωτο
τη μοίρα μου έχει παγιδέψει
Τι δε μου ’χεις πει
Τι μου έχεις κρύψει
Ποιον αγάπησες, μητέρα
Ποιος σου έχει λείψει
Πως θα λυτρωθείς
Πως θα με λυτρώσεις
Στη δική σου μοίρα, μάνα
μη με παραδώσεις
Σε ποια ρωγμή του φεγγαριού
είχες το πάθος σου κρυμμένο
Με τη ντροπή του κοριτσιού
Που ’ναι απ’ αγάπη ξεχασμένο
Πες μου ποιο θάνατο θρηνεί
αυτή η ρυτίδα πλάι στο στόμα
Ποιαν ενοχή σου μακρινή
πληρώνει το δικό μου σώμα
Τι δε μου ’χεις πει
Τι μου έχεις κρύψει
Ποιον αγάπησες, μητέρα
Ποιος σου έχει λείψει
Πως θα λυτρωθείς
Πως θα με λυτρώσεις
Στη δική σου μοίρα, μάνα
μη με παραδώσεις
|  |
Un pettinino nei capelli
una pennellata sul grigio
Mamma, vecchia amica mia
sto indagando il tuo passato
Nel tuo segreto più nascosto
voglio scoprire dove fu la colpa
Quale tuo debito non saldato
ha dato scacco al mio destino
Cosa non mi hai detto
Cosa mi hai nascosto
Chi hai amato, mamma
Chi ti è mancato
Come ti redimerai
Come mi affrancherai
Al tuo destino, mamma
non abbandonare anche me
In quale piega dalla luna
avevi nascosto la tua passione
con la vergogna della fanciulla
dimenticata dall'amore
Dimmi che morte piange ancora
quella ruga vicino alla bocca
Quale tua remota colpa
sta pagando il mio corpo
Cosa non mi hai detto
Cosa mi hai nascosto
Chi hai amato, mamma
Chi ti è mancato
Come ti redimerai
Come mi affrancherai
Al tuo destino, mamma
non abbandonare anche me
|
