 |
Ναοί στο σχήμα του ουρανού
και κορίτσια ωραία
με το σταφύλι στα δόντια που μας πρέπατε!
Πουλιά το βάρος της καρδιάς μας ψηλά μηδενίζοντας
και πολύ γαλάζιο που αγαπήσαμε!
Φύγανε φύγανε
ο Ιούλιος με το φωτεινό πουκάμισο
και ο Αύγουστος ο πέτρινος με τα μικρά του ανώμαλα σκαλιά.
Φύγανε φύγανε
και βαθιά κάτω απ’ το χώμα συννέφιασε ανεβάζοντας
χαλίκι μαύρο
και βροντές, η οργή των νεκρών
και αργά στον άνεμο τρίζοντας
εγυρίσανε πάλι με το στήθος μπροστά
φοβερά των βράχων τ’ αγάλματα
|  |
Des temples en forme de ciel
et des filles magnifiques
avec le raisin aux dents qui nous conviennent!
Des oiseaux qui là-haut annihilent la gravité de nos cœurs
et dans cet azur foncé que nous avons adoré!
Partis, ils sont partis
et Juillet avec sa parure lumineuse
et Août dure comme la pierre avec ses petits escaliers inégaux.
Partis ils sont partis
et profondément du sous le sol, il a assombrit
en s'élevant, le gravier noir
et les roulements de tonnerre, la colère des morts
et lentement dans le vent en grinçant
elles sont revenues à nouveau avec la poitrine devant
de manière terrifiante les statues de roches.
|
