 |
Σαράντα παλληκάρια στην άκρη του γιαλού
επαίξανε στα ζάρια τη μικρή Ραλλού
σ’ ανατολή σε δύση σε κόσμο και ντουνιά
ρωτάν ποιος θα κερδίσει την ομορφονιά
Μικρό το καλοκαίρι μεγάλος ο καιρός
κανείς όμως δεν ξέρει ποιος θα `ναι ο τυχερός
σαράντα παλληκάρια στην άκρη του γιαλού
επαίξανε στα ζάρια τη μικρή Ραλλού
Σαράντα παλληκάρια με λιονταριού καρδιά
ερίξανε στα ζάρια μια τρελή βραδιά
ζηλεύει το φεγγάρι και στέλνει απ’ τα βουνά
το μαύρο καβαλάρη που μας κυβερνά
Κι ο χάροντας σαν φίδι τραβάει την κοπελιά
σ’ αγύριστο ταξίδι σ’ ανήλιαγη σπηλιά
σαράντα παλληκάρια στην άκρη του γιαλού
εχάσανε στα ζάρια τη μικρή Ραλλού
|  |
Au bord du rivage, quarante jeunes hommes
Jouaient aux dés la petite Rallou
D’est en ouest, sur le monde entier,
On se demandait à qui reviendrait cette beauté
L’été est cours, le temps est long
Personne pourtant ne sait qui sera le chanceux
Au bord du rivage, quarante jeunes hommes
Jouaient aux dés la petite Rallou
Quarante jeunes hommes aux cœurs de lion
Jetaient les dés un soir de folie
La lune, jalouse, envoya du haut des montagnes
Le cavalier noir qui règne sur nous tous
Et la camarde tel un serpent, traîna la gamine
Pour un voyage sans retour dans une grotte sans soleil
Au bord du rivage, quarante jeunes hommes
Perdirent aux dés la petite Rallou.
|
