 |
Απόψε μη μιλήσεις για ποιήματα
και για τον πόνο που σου σπάζει τα νεφρά.
Ο δίπλα δεν ακούει τα χτυπήματα
με τη βροχή, δεν πιάνουν τα μηνύματα.
Κλείσ’ το παράθυρο και μπαίνουν τα νερά.
Μυρίζει ο διάδρομος ιώδιο
κι αυτόν στο βάθος τον φέραν σηκωτό.
Αποβραδίς τον είχαν στο υπόγειο,
ηλεκτρισμένο θα `ταν το καλώδιο
που θα τ’ αγγίζανε στο στόμα το κλειστό.
Απόψε μη μιλήσεις για ποιήματα
και για τον πόνο που σου σπάζει τα νεφρά.
Ο δίπλα δεν ακούει τα χτυπήματα,
με τη βροχή δεν πιάνουν τα μηνύματα.
Κλείσ’ το παράθυρο και μπαίνουν τα νερά.
|  |
Ce soir ne récite pas de poèmes
Et ne parle pas de la douleur qui te casse les reins
A côté, ils n’entendent pas les coups
Avec la pluie, ils ne captent pas les messages
Ferme la fenêtre, l’eau rentre
Le couloir sent le mercurochrome
Ils l’ont porté en bas
Depuis hier soir, ils le gardent au sous-sol
Ce serait le fil électrique
Qu’ils auraient appliqué sur la bouche fermée
Ce soir ne récite pas de poèmes
Et ne parle pas de la douleur qui te casse les reins
A côté, ils n’entendent pas les coups
Avec la pluie, ils ne captent pas les messages
Ferme la fenêtre, l’eau rentre
|
