 |
Δώσε μου δυόσμο να μυρίσω,
λουίζα και βασιλικό,
μαζί μ’ αυτά να σε φιλήσω,
και τι να πρωτοθυμηθώ
Τη βρύση με τα περιστέρια,
των αρχαγγέλων το σπαθί,
το περιβόλι με τ’ αστέρια,
και το πηγάδι το βαθύ
Τις νύχτες που σε σεργιανούσα,
στην άλλη άκρη τ’ ουρανού
και ν’ ανεβαίνεις σε θωρούσα,
σαν αδελφή του αυγερινού
Μαρίνα πράσινο μου αστέρι
Μαρίνα φως του αυγερινού
Μαρίνα μου άγριο περιστέρι
και κρίνο του καλοκαιριού
|  |
Donne-moi de la menthe à respirer
De la verveine et du basilic
Pour qu’imprégné d’eux, je t’embrasse
et me souvienne
La fontaine aux colombes
L’épée des archanges
Le jardin rempli d’étoiles
Et le puits profond
Les nuits où je t’emmenais promener
A l’autre extrémité du ciel
Où je te regardais monter
Telle une sœur de l’étoile du matin
Marina, mon étoile verte
Marina, lumière de l’étoile du matin
Marina, ma colombe sauvage
Et lys de l’été
|
