 |
Στίχοι: Οδυσσέας Εισαγγελέας
Μουσική: Γιάννης Νικολάου
Πρώτη εκτέλεση: Λαθρεπιβάτες
Σκαριά παλιά σακατεμένα
στα πέλαγα του χρόνου τ’ ανοιχτά
τα όνειρά μου σκουριασμένα
ρημάζουνε εδώ κάτω στα ρηχά
ρημάζουνε εδώ κάτω στα ρηχά
Κι ένα φεγγάρι στα βαθιά
ίδιο του Αυγούστου η φωτιά
με ταξιδεύει
Σ’ ότι έχει μείνει από τον παλιό
απ’ τον κρυφό μου ουρανό
και με παιδεύει...
και με παιδεύει...
Σκληρά ποτά κακό ξενύχτι
και τα χαρτιά μου μια πληγή
πιασμένος πάντα σε ένα δίχτυ
κι η νύχτα μου μια φυλακή
κι η νύχτα μου μια φυλακή
|  |
Paroles: Odysseas Isangeleas
Musique: Yiannis Nikolaou
Première Performance: Lathrepivates
Comme vieux bateaux ruinés
qui voyagent à la mer de temps,
mes rêves, rouillés,
pourrissez ici dans en mer peu profonde
pourrissez ici dans en mer peu profonde
- Refrain-
Et une lune en bas
comme le feu d'août
me guide
vers quoi est resté
par mon vieux caché ciel
et il me dérange
et il me dérange
Boissons dures, réveillé toute la nuit
et mes cartes sont une blessure
piégé toujours dans un filet
et ma nuit ressemble à une prison
et ma nuit ressemble à une prison
| |
