 |
Στίχοι: Νίκος Σταχτέας
Μουσική: Νίκος Σταχτέας
Πρώτη εκτέλεση: Θέμης Αδαμαντίδης
Λάθος ξεκίνημα, που λες, λάθος και η πορεία,
στην άμμο έχτιζες εσύ κι εγώ με κιμωλία
θα σ’ αγαπώ μου έγραφα στα τζάμια τα σπασμένα
είμαστε τώρα και οι δυο μι’ ανάσα πριν το τέρμα.
Μ’ άδεια μπουκάλια με κερνάς και μεθυσμένη λιώμα
κι εγώ σπασμένος κουμπαράς χωρίς ψυχή και σώμα,
αποτοξίνωση,
μ’ άδεια μπουκάλια με κερνάς και πίνεις στην υγειά μας,
την τελευταία μαχαιριά ρίχνεις στα όνειρά μας,
αποκαθήλωση.
Λάθος ξεκίνημα, που λες, λάθος προϋποθέσεις,
δυο δρόμοι αντίθετοι μαζί, μι’ αρρωστημένη σχέση
και φτάσαν’ οι διαφορές στα όρια του αστείου,
να μοιάζουν καθημερινές εκρήξεις ηφαιστείου.
Μ’ άδεια μπουκάλια με κερνάς και μεθυσμένη λιώμα
κι εγώ σπασμένος κουμπαράς χωρίς ψυχή και σώμα,
αποτοξίνωση,
μ’ άδεια μπουκάλια με κερνάς και πίνεις στην υγειά μας,
την τελευταία μαχαιριά ρίχνεις στα όνειρά μας,
αποκαθήλωση.
Μ’ άδεια μπουκάλια με κερνάς και πίνεις στην υγειά μας,
την τελευταία μαχαιριά ρίχνεις στα όνειρά μας,
αποκαθήλωση.
|  |
Paroles: Nikos Stahteas
Musique: Nikos Stahteas
Première Performance: Themis Adamadidis
Un faux départ, dis-tu, une fausse route,
tu as bâti dans le sable et moi avec de la craie
je t'aime t'écrivais-je sur les vitres brisées
nous sommes les deux maintenant à un souffle du terme.
Avec des bouteilles vides fine saoûle tu régales
et moi tire-lire brisée sans âme ni corps,
désintoxication,
avec des bouteilles vides tu régales et bois à notre santé,
tu donnes un dernier coup de poignard à nos rêves,
descente de la croix.
Un faux départ, dis-tu, des présuppositions erronées,
deux chemins opposés, une liaison maladive
les différends ont surgi à la limite de la drôlerie,
comme de quotidiennes éruptions volcaniques.
Avec des bouteilles vides fine saoûle tu régales
et moi tire-lire brisée sans âme ni corps,
désintoxication,
avec des bouteilles vides tu régales et bois à notre santé,
tu donnes un dernier coup de poignard à nos rêves,
descente de la croix.
Avec des bouteilles vides tu régales et bois à notre santé,
tu donnes un dernier coup de poignard à nos rêves,
descente de la croix.
| |
