Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Роза
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130287 Τραγούδια, 269347 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

Роза - 2383 Αναγνώσεις         
    

Στίχοι: Άλκης Αλκαίος
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος

Άλλες ερμηνείες:
Υπόγεια Ρεύματα

Τα χείλη μου ξερά και διψασμένα
γυρεύουνε στην άσφαλτο νερό
περνάνε δίπλα μου τα τροχοφόρα
και συ μου λες μας περιμένει η μπόρα
και με τραβάς σε καμπαρέ υγρό

Βαδίζουμε μαζί στον ίδιο δρόμο
μα τα κελιά μας είναι χωριστά
σε πολιτεία μαγική γυρνάμε
δε θέλω πια να μάθω τι ζητάμε
φτάνει να μου χαρίσεις δυο φιλιά

Με παίζεις στη ρουλέτα και με χάνεις
σε ένα παραμύθι εφιαλτικό
φωνή εντόμου τώρα ειν’ η φωνή μου
φυτό αναρριχώμενο η ζωή μου
με κόβεις και με ρίχνεις στο κενό

Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία
πώς η ιστορία γίνεται σιωπή
τι με κοιτάζεις Ρόζα μουδιασμένο
συγχώρα με που δεν καταλαβαίνω
τι λένε τα κομπιούτερς κι οι αριθμοί

Αγάπη μου από κάρβουνο και θειάφι
πώς σ’ έχει αλλάξει έτσι ο καιρός
περνάνε πάνω μας τα τροχοφόρα
και γω μέσ’ στην ομίχλη και τη μπόρα
κοιμάμαι στο πλευρό σου νηστικός

Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία
πώς η ιστορία γίνεται σιωπή
τι με κοιτάζεις Ρόζα μουδιασμένο
συγχώρα με που δεν καταλαβαίνω
τι λένε τα κομπιούτερς κι οι αριθμοί


Lyrics: Alkis Alkaios
Mузика: Thanos Mikroutsikos
Първото изпълнение: Dimitris Mitropanos

Други изпълнения:
Ypoyia Refmata

Устните ми пресъхнали и жадни
търсят в асфалта вода
минават покрай мене колелата
а ти ми казваш, че ни чака буря
и ме дърпаш към влажно кабаре.

Вървим заедно по един и същ път,
но ходовете ни са разделени
в омагьосан град обикаляме
не искам вече да зная какво търсим
стига ми да ми подариш две целувки.

Играеш си с мен в рулетката и ме губиш
в една ужасяваща приказка
глас на насекомо е сега гласът ми
растение катерещо се животът ми
разси4аш ме и ме хвърляш в празнотата.

Как нуждата става история
как историята става мълчание
какво ме гледаш, Роза, вцепенено
прости ми, че не разбирам
какво казват компзтрите и цифрите.

Любов моя от въглен и сяра
как те промени така времето
минават покрай нас колелата
а аз сред мъглата и бурята
спя на рамото ти сънен.

Как нуждата става история
как историята става мълчание
какво ме гледаш, Роза, вцепенено
прости ми, че не разбирам
какво казват компзтрите и цифрите.

 Димитрис Митропанос - Роза
   gopata, Giwrgos © 02-04-2009 @ 08:05

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο