 |
Στίχοι: Χρήστος Κολοκοτρώνης
Μουσική: Στέλιος Καζαντζίδης
Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Καζαντζίδης
Απ’ τους φίλους π’ αγαπούσα
δεν το φανταζόμουνα
πως μια μέρα θα πονούσα
και θα προδωνόμουνα.
Νόμιζα πως ήταν φίλοι
κι όμως με προδώσανε
την καρδιά μου και τα χείλη
μου τα φαρμακώσανε.
Για τους φίλους έχω δώσει
τη μπουκιά απ’ το στόμα μου
και τα ρούχα μου ακόμα
τα `βγαλα απ’ το σώμα μου.
Νόμιζα πως ήταν φίλοι
κι όμως με προδώσανε
την καρδιά μου και τα χείλη
μου τα φαρμακώσανε.
Όταν έχεις τέτοιους φίλους
τι τους θέλεις τους εχθρούς;
Ο Θεός να σε φυλάει
από φίλους σαν κι αυτούς.
|  |
Lyrics: Hristos Kolokotronis
Mузика: Stelios Kazadzidis
Първото изпълнение: Stelios Kazadzidis
От приятелите, които обичах,
не предполагах,
че ще страдам някой ден
и ще ме предадат.
Мислех, че бяха приятели
но все пак ме предадоха,
в сърцето и в устата
сипаха ми отрова.
За тези приятели всичко дадох,
залъка от устата си
и дрехата си също,
свалих от гърба(тялото) си.
Мислех, че бяха приятели,
но все пак ме предадоха,
в сърцето и в устата
сипаха ми отрова.
Когато имаш такива приятели,
какво искаш от враждата им.
Господ да те пази,
от приятели като тези.
| |
