 |
Στίχοι: Θάνος Παπανικολάου
Μουσική: Θάνος Παπανικολάου
Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Ρόκκος
Κοίτα, τον ουρανό μου πως ζητά ένα σου βλέμμα
Κοίτα, πως μοιάζει η αλήθεια μου μισή
αν δεν τη μοιραστείς εσύ, μ’ ένα σου ψέμα
Κοίτα, καλπάζει πάνω στο χαρτί κι απόψε η πένα
Κοίτα, όλες οι νότες πως μπορούν
τόσο γλυκά να τραγουδούν, μόνο για σένα, για σένα
Και συνεχίζω να σ’ αγαπώ, κι όποτε πάω να στο πω
Τα χάνω σαν μικρό παιδί, και κοκκινίζω
Και συνεχίζω να σ’ αγαπώ, κι όποτε πάω να στο πω
Τα κάνω θάλασσα, κι απ’ την αρχή αρχίζω
Κοίτα, το φως που έρχεται δειλά, να σε φωνάξει
Κοίτα, και την ομίχλη από ψηλά
που πέφτει τόσο απαλά, μη σε τρομάξει
Κοίτα, η μοναξιά σου ανοίγει δρόμο να περάσεις
Κοίτα, στου έρωτά σου την αυλή πως περιμένω ένα φιλί
Να με κεράσεις, μη με ξεχάσεις
|  |
Tекст: Thanos Papanikolaou
Mузика: Thanos Papanikolaou
Прва представа: Stelios Rokkos
Vidi, moje nebo kako traži tvoj pogled
vidi, kako moja istina deluje kao polovina
ako je ne podeliš i ti s jednom tvojom laži
vidi, galopira po papiru i noćas penkalo
vidi, kako sve note mogu
tako slatko da pevaju, samo za tebe, za tebe..
I dalje te volim, i kad god bih to da ti kažem
pogubim se kao dete, i pocrvenim
i dalje te volim, i kad god bih to da ti kažem
sav se spetljam, i počnem iz početka
Vidi, kako se svetlo bojažljivo približava da te dozove
vidi, i maglu odozgo
što lagano pada, ne plaši je se
vidi, tvoja samoća otvara put da prođeš
vidi, u dvorištu tvoje ljubavi kako čekam jedan poljubac
da mi daruješ, ne zaboravi me
| |
