 |
Στίχοι: Γιώργος Πετροπουλέας
Μουσική: Γιώργος Πετροπουλέας
Πρώτη εκτέλεση: Ρίτα Αμπατζή
Από μικρός σ’ αγάπησα
με όλη την καρδιά μου
και σ’είχα για παρηγοριά
στη μαύρη μοναξιά μου
και σ’είχα για παρηγοριά
στη μαύρη μοναξιά μου.
Για μένα ήσουνα εσύ
ο ήλιος, το φεγγάρι
και σένα που αγάπησα
το ‘χα κρυφό καμάρι
και σένα που σ’ αγάπησα
το ‘χω κρυφό καμάρι.
Με μια ελπίδα μυστική
μέρα και νύχτα ζούσα
και πότε να μεγάλωνες
πουλί μου καρτερούσα
και πότε να μεγάλωνες
πουλί μου καρτερούσα.
Στη μάνα σου να ‘ρχόμουνα
να της το φανερώσω
πως σ’αγαπούσ’ από μικρός
και να σε στεφανώσω
πως σ’αγαπούσ’ από μικρός
και να σε στεφανώσω.
Μα ‘συ όταν μεγάλωσες
αχ, έφυγες μακριά μου
και μένανε παράτησες
στη μαύρη ερημιά μου
και μένανε παράτησες
στη μαύρη ερημιά μου.
|  |
Lyrics: Yioryos Petropouleas
Musiikki: Yioryos Petropouleas
Kantaesitys: Rita Abatzi
Nuoresta sua rakastin
kaikesta sydmestäni
ja sinä mulle olit lohtuna
mustassa yksinäisyydessäni
ja sinä mulle olit lohtuna
mustassa yksinäisyydessäni.
Mulle olit sinä
aurinko, kuu
ja sinä jota rakastin
olit salainen kamarini
ja sinä jota rakastin
olit salainen kamarini.
Kera toivon salaperäisen
päivin öin elin
ja milloin kasvaisit
sitä kultani odotin
ja milloin kasvaisit
sitä kultani odotin.
Luokse äitisi olisin tullut
hälle selvittääkseni
että sua rakastin nuoresta
ja että sinut naisin
että sua rakastin nuoresta
ja että sinut naisin.
Mutta sinä kun kasvoit
ah, kauaksi kaikkosit
ja minut hylkäsit
mustaan yksinäisyyteeni
ja minut hylkäsit
mustaan yksinäisyyteeni.
| |
