 |
Στίχοι: Βίκυ Γεροθόδωρου
Μουσική: Παραδοσιακό
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Βέρτης
Την ελέγαν Φάτιμα, κόρη ήταν του Αγά
Χρόνια είχε δεκαέξι, μα δεν είχε πει μια λέξη
Χίλια δυο χρυσά φλουριά, για της κόρης τη μιλιά
Κι όλη την Ανατολή, αχ για ένα της φιλί
Ήτανε προσκυνητής, απ’ τα πέρατα της Γης
Μοιρασμός ν’ ακολουθούσε, στο γραφτό του οδηγούσε
Χίλια δυο χρυσά φλουριά, για της κόρης τη μιλιά
Κι όλη την Ανατολή, αχ για ένα της φιλί
Μάτια γλώσσα μαγική, χίλιες λέξεις το φιλί
Δύο κόσμοι ενωμένοι, μια αγάπη γεννημένη
Χίλια δυο χρυσά φλουριά, για της κόρης τη μιλιά
Κι όλη την Ανατολή, αχ για ένα της φιλί
|  |
Paroles: Viky Yerothodorou
Musique: Paradosiako
Première Performance: Nikos Vertis
Elle s'appelait Fatima, c'était la fille de Aga
Elle avait 16 ans, mais elle n'avait dit mot
Deux lèvres telles des pièces d'or, pour la parole de sa fille
Et tout l'Orient, ah pour un de ces baisers
Il était pélerin, de la fin de la terre
Il suivait le partage, il conduisait sa destinée
Deux lèvres telles des pièces d'or, pour la parole de sa fille
Et tout l'Orient, ah pour un de ces baisers
Deux yeux, une langue magique, milles mots son baiser
Deux mondes liés, un amour né
Deux lèvres telles des pièces d'or, pour la parole de sa fille
Et tout l'Orient, ah pour un de ces baisers
| |
