 |
Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Μητσιάς
Τα μάτια σου με κάνανε να θέλω
Το βλέμμα, το βαθύ, το αναρχικό
Στον κόσμο θα πετούσα ένα φουρνέλο
Στην τρέλα μου να κάνω ψυχικό
Και το `ξερες, και το `θελες
Μ’ ανθίζουν κάτι ομορφιές ανώφελες
Και το `ξερες και τ’ άφησες
Το φόντο του Παράδεισου ζωγράφισες
Και τ’ άφησες
Τα μάτια σου με κάνανε να φταίω
Στους φίλους, στους δικούς μας, στο Θεό
Κι αν είχα ένα ταξίδι τελευταίο
Στην Κόλαση με πέταξε κι αυτό
Τα μάτια σου με κάνανε να κλαίω.
|  |
Paroles: Lina Nikolakopoulou
Musique: Stamatis Kraounakis
Première Performance: Manolis Mitsias
Tes yeux m' ont fait vouloir
Le regard profond et anarchiste
Je dynamiserais le monde
Faire benefice a ma folie.
Et tu le savais, tu le voulais,
Mais il ya quelques beautes inutiles qui fleurissent
Et tu le savais et tu l' a laisse.
Tu as peint le fond du Paradis
Et tu l' as laisse.
Tes yeux m' ont fait commettre des fautes
Al' egard des amis, des copains. de Dieu.
Et si j' avais un dernier voyage
Il m' a jete a l' Enfer.
Tes yeux m'ont fait pleurer.
| |
