 |
Στίχοι: Εύη Δρούτσα
Μουσική: Γιώργος Θεοφάνους
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Μακρόπουλος
Τη νύχτα έσβησε το φως
κι ένιωσα δάκρυα στο φιλί σου
μη με ρωτήσεις τι και πώς
μα πες μου εσύ για την ψυχή σου
πες μου πώς μπορείς και περπατάς
στ’ αγκάθια δίχως να πονέσεις
άγνωστη δίπλα μου θα ζεις
κι έτσι άγνωστη μ’ αρέσεις
Και τώρα οι δυο μας
και τώρα οι δυο μας
εσύ γυναίκα που ποτέ δε θα σε μάθω
Και τώρα οι δυο μας
και τώρα οι δυο μας
όσο κι αν κλάψω κι από σένα τι θα πάθω
Και τώρα οι δυο μας
και τώρα οι δυο μας
εσλυ κι εγώ σε έναν άνισο αγώνα
Και τώρα οι δυο μας
και τώρα οι δυο μας
γιατί είσαι εσύ το καλοκαίρι στο χειμώνα
Πες μου ποιον έρωτα πουλάς
και ποιαν αγάπη αγοράζεις
μη με ρωτήσεις τι και πώς
με την καρδιά μου μην τα βάζεις
πάντα τη στάχτη σου σκορπάς
κι από τη στάχτη σου γεννιέσαι
άγνωστη δίπλα μου θα ζεις
ποια είσαι εσύ που δεν ξεχνιέσαι
|  |
Tекст: Efi Droutsa
Mузика: Yioryos Theofanous
Прва представа: Nikos Makropoulos
U noći, ugašeno svetlo
osetio sam suzu u tvom poljupcu
ne pitaj me šta i kako
nego mi pričaj o svojoj duši
reci mi kako možeš da gaziš
po trnju, a da te ne zaboli
kao neznanka kraj mene ćeš da živiš
i takva mi se sviđaš
I sad nas dvoje
sad nas dvoje
ti, žena koju nikad neću dobro upoznati
I sad nas dvoje
sad nas dvoje
koliko god plakao, šta će me od tebe snaći
I sad nas dvoje
sad nas dvoje
ti i ja u neravnopravnoj borbi
I sad nas dvoje
sad nas dvoje
jer ti si leto zimi
Reci mi, koju ljubav prodaješ
i koju ljubav kupuješ
ne pitaj me šta i kako
ne ljuti se na moje srce
uvek svoj pepeo rasipaš
i iz pepela se rađaš
kao neznanka, kraj mene ćeš da živiš
koja si ti, pa te je tako teško zaboraviti
| |
