 |
Στίχοι: Μιχάλης Αβατάγγελος
Μουσική: Γιάννης Σπανός
Πρώτη εκτέλεση: Κωνσταντίνος Θαλασσοχώρης
Μπορεί να φταίει η βροχή
μπορεί που είναι Κυριακή
κι απ’ το πρωί με βασανίζει
ετούτη η θλίψη.
Μπορεί και να `ναι η συννεφιά
που `χει σκεπάσει την καρδιά
κι ο ουρανός που μια στιγμή
δεν έχει ανοίξει.
Μπορεί να φταίει που δεν είσαι πια εδώ
κι έχω καιρό εγώ τα μάτια σου να δω
μπορεί να φταίει που μ’ αφήνεις να πονώ
και πίκρα ν’ ανασαίνω...
Μπορεί να φταίει ότι πια δε μ’ αγαπάς
και σ’ άλλη αγάπη έχεις φύγει για να πας
κι από τους φίλους πια κανέναν δε ρωτάς
αν ζω ή αν πεθαίνω...
Μπορεί να φταίει η καρδιά
που την πειράζει η μοναξιά
και δίχως λόγο όλη μέρα
υποφέρει.
Μπορεί να φταίει κι ο καιρός
συννεφιασμένος, σιωπηλός
που καταιγίδα, να το δεις,
ότι θα φέρει.
Μπορεί να φταίει που δεν είσαι πια εδώ...
|  |
Lyrics: Mihalis Avatangelos
Music: Yiannis Spanos
First version: Konstadinos Thalassohoris
It cans to blame the rain
it cans where is Sunday
and it excruciates from the morning
this affliction.
It cans and to is the overcast
where it has cover the heart
and the sky where a moment
it hasn't opened.
It cans to blame where you don't are here now
and I have a lot time to see your eyes
it cans to blame where you let me to ail
and I to breathe bitterness...
It cans to blame that you don't love me now
and you have came away for to go in another love
and now you don't ask from the friends
if I live or if I die...
It cans to blame the heart
where the aloneness chivy her
and all day without reason
she experiences.
It cans to blame and the weather
he is overcast, he is reserved
where storm, to you see him,
that he will bring.
It cans to blame where you don't are here now...
| |
