 |
Στίχοι: Αντώνης Χριστιάς
Μουσική: Βαγγέλης Βασιλείου
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Μακρόπουλος
Τώρα που φεύγεις έχει να παίρνεις
κάτι δικά σου δώρα από παλιά
όπως τα πήρα έτσι τα είχα
δεν έχουν ούτε μια γρατσουνιά
Παρ’ τα να μη σ’ τα χρωστάω, τα ενθύμια
σ’ το ‘χα πει η μοιρασιά μας θα ‘ναι τίμια
δώσ’ μου πίσω την καρδιά μου
τα χαμένα όνειρά μου
κράτα εσύ φωτογραφίες κι αντικείμενα
παρ’ τα να μη σ’ τα χρωστάω, τα ενθύμια
Στις αναμνήσεις, στις συγκινήσεις
είμαι να ξέρεις άνευ λογαριασμού
μα τα ενθύμια να τα κρατήσεις
για να τα δώσεις τώρα κάπου αλλού
Παρ’ τα να μη σ’ τα χρωστάω, τα ενθύμια
σ’ το ‘χα πει η μοιρασιά μας θα ‘ναι τίμια
δώσ’ μου πίσω την καρδιά μου
τα χαμένα όνειρά μου
κράτα εσύ φωτογραφίες κι αντικείμενα
παρ’ τα να μη σ’ τα χρωστάω, τα ενθύμια
|  |
Tекст: Adonis Hristias
Mузика: Vangelis Vasiliou
Прва представа: Nikos Makropoulos
Sad kad odlaziš imaš da poneseš
neke poklone još od ranije
kao što sam ih uzeo, tako sam ih čuvao
nemaju nijednu ogrebotinu
Nosi ih, da ti ne dugujem, suvenire
rekoh ti da će naša podela biti pravedna
vrati mi srce
moje izgubljene snove
a ti zadrži fotografije i predmete
nosi, da ti ne dugujem, suvenire..
U sećanjima, u uzbuđenjima
ja sam neuračunljiv
ali suvenire zadrži
sad ih nekom drugom daj
Nosi ih, da ti ne dugujem, suvenire
rekoh ti da će naša podela biti pravedna
vrati mi srce
moje izgubljene snove
a ti zadrži fotografije i predmete
nosi, da ti ne dugujem, suvenire..
| |
