 |
Στίχοι: Νίκος Βαξαβανέλης
Μουσική: Παναγιώτης Μπρακούλιας
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Οικονομόπουλος
Πρόσωπα και λόγια δικές μου στιγμές
στο θολό μυαλό μου εικόνες ρωγμές
στο στερνό τσιγάρο μου απόψε μιλάω ξανά
Μοιάζεις με την καύτρα του τόσο κι εσύ
μ’έκαψες για λίγο και τώρα σιωπή
άραγε πού δίνεις φιλιά που σε μένα χρωστάς...
πού γυρνάς
Νιώθω τόσο μόνος δεν έχω στεριά κι ουρανό
δεν μοιράζομαι
μια καρδιά στον άνεμο είμαι και ψάχνω θεό
σε χρειάζομαι
Νιώθω τόσο μόνος κανείς δε μου λέει σ’ αγαπώ
ούτε η μοναξιά
σαν ψυχή γυρεύω να βρω ένα σώμα να μπω
μα εσύ πουθενά...πουθενά...
Νύχτα φέρνει η νύχτα κι οι δρόμοι κλειστοί
στου καημού τα δίχτυα μπλεγμένη ζωή
φάρος μες στο πέλαγο είναι η δική σου μορφή
Θέλω να φωνάξω δεν βγαίνει η φωνή
μόνος του μου είπες κανένας δε ζει
άραγε σε ποια αγκαλιά τώρα πια με πουλάς
πού γυρνάς
|  |
Tекст: Nikos Vaxavanelis
Mузика: Panayiotis Brakoulias
Прва представа: Nikos Oikonomopoulos
Lica i reči,to su moji trenuci
kroz maglu u glavi vidim slike kao pukotine
opet pričam večeras sa mojom poslednjom cigarom
Ličiš na žar cigarete,tako si me i ti
sagorela na kratko a sada tišina
pitam se koga ljubiš a meni si dužna
gde skitaš
Osećam se usamljeno,nemam mesto pod Suncem
ne delim
jedno srce u vetar u potrazi za Bogom
trebam te
Osećam se tako usamljeno,niko mi ne govori volim te
samo samoća
kao duša lutam da nađem telo u koje ću ući
ali tebe nigde...nigde
Noć,donosi noć i putevi su zatvoreni
u mrežu čežnje se upetljao život
svetionik u sred pučine je tvoj lik
Želim da vičem,ali nemam glasa
Sam sa sobom,rekla si mi,niko ne živi
pitam se za koji si me zagrljaj sada prodala
gde lutaš
| |
