 |
Στίχοι: Ηλίας Κατσούλης
Μουσική: Παντελής Θαλασσινός
Πρώτη εκτέλεση: Παντελής Θαλασσινός
Αν ήσουν πέτρα θα `σπαγες
και λουλουδάκι θα `βγαζες
απ’ τη ραγισματιά
Να σκύβω να μυρίζομαι
να νιώθω πως ζαλίζομαι
από γλυκιά ματιά
Μα είσαι πόνος άπονος
κρυφή λαβωματιά
Πες μου αν ραγίζει ο πόνος
αν ξεχνιέται το φιλί
αν παρηγοριέται ο μόνος
που αγάπησε πολύ
Αν ήσουν πέτρα θα `λιωνες
κι απάνω μου θα πάλιωνες
σαν ρούχο καθαρό
Να σ’ έχω να ζεσταίνομαι
στα μάτια σου να φαίνομαι
φεγγάρι στο νερό
Μα είσαι πόνος άπονος
σε δύσκολο καιρό
Πες μου αν ραγίζει ο πόνος
αν ξεχνιέται το φιλί
αν παρηγοριέται ο μόνος
που αγάπησε πολύ
|  |
Lyrics: Ilias Katsoulis
Music: Padelis Thalassinos
First version: Padelis Thalassinos
If you were a stone you would break
and a little flower would come out
from the crack
For me to bend down and smell
to feel that I daze
from a sweet glance
But you are a heartless pain
a hidden wound
Tell me if the pain can craze
if the kiss can be forgotten
if the the lonely can be consoled
who has loved very much
If you were a stone you would melt
and you would become old on my body
like a clean clothe
To have you in order to be warm
to appear on your eyes
like a moon on the water
But you are a heartless pain
a hidden wound
Tell me if the pain can craze
if the kiss can be forgotten
if the the lonely can be consoled
who has loved very much
| |
