 |
Στίχοι: Σαράντης Αλιβιζάτος
Μουσική: Στέλιος Φωτιάδης
Πρώτη εκτέλεση: Γλυκερία
Το σπίτι των θεών και των δαιμόνων
ποτέ δεν ήτανε στον ουρανό επάνω,
αχ, η καρδιά μου ας είναι η μάνα των κυκλώνων
ποιος παίζει πιάνο, ποιος παίζει πιάνο.
Η αγάπη, η αγάπη και το μίσος
ποτέ δεν ήτανε στα σύννεφα και ίσως
να `ναι στο αίμα μας που βράζει και κοχλάζει,
ποιος παίζει σάζι, ποιος παίζει σάζι.
Δε με τρομάζει που γυρνώ τις νύχτες μόνη
μα που το ψέμα την αλήθεια μου ματώνει,
δεν με τρομάζει που ο κόσμος δεν αλλάζει
μα έχω τρομάξει που κανένας δεν τρομάζει.
Η μάχη του κακού και των αγγέλων
θυμίζει πόλεμο του θέλω με τη μοίρα,
εκεί που σώζεσαι, υφάλων και σκοπέλων,
ποιος παίζει λύρα, ποιος παίζει λύρα.
Η αγάπη, η αγάπη και το μίσος
ποτέ δεν ήτανε στα σύννεφα και ίσως
να `ναι στο αίμα μας οι Καίσαρες κι οι Βρούτοι,
ποιος παίζει ούτι, ποιος παίζει ούτι.
Δε με τρομάζει που γυρνώ τις νύχτες μόνη
μα που το ψέμα την αλήθεια μου ματώνει,
δεν με τρομάζει που ο κόσμος δεν αλλάζει
μα έχω τρομάξει που κανένας δεν τρομάζει.
Δε με τρομάζει.
Δε με τρομάζει που γυρνώ τις νύχτες μόνη
μα που το ψέμα την αλήθεια μου ματώνει,
δεν με τρομάζει που ο κόσμος δεν αλλάζει
μα έχω τρομάξει που κανένας δεν τρομάζει,
δεν με τρομάζει που ο κόσμος δεν αλλάζει
μα έχω τρομάξει που κανένας δεν τρομάζει.
|  |
Letra: Saradis Alivizatos
Música: Stelios Fotiadis
Desempenho primeiro: Ylykeria
A casa de deuses e dos demônios
nunca fui ao céu acima
ah, meu coração é mãe de ciclones
que toca piano, que toca piano.
O amor, o amor e o ódio
nunca estive nas nuvens talvez,
Está no nosso sangue a ferver a envolver
quem joga sazi, que interpreta sazi.
Não me assusto que eu ande nas noites só
mas onde está a mentira e a verdade que me sangra,
não me assusta o mundo que não muda
mas temo que ninguém não me assuste.
A batalha do mal e dos anjos
lembra Guerra que quero com o destino,
onde se salva, recifes e intenções,
que toca lira, que toca lira ,
O amor, o amor e o ódio
nunca estive nas nuvens talvez,
Está no nosso sangue os Césares e o Brutus,
que toca alaúde, que interpreta alaúde
Não me assusto que ando nas noites só
mas onde está a mentira e a verdade que me sangra,
não me assusto o mundo que não muda
mas temo que ninguém não me assuste.
Não me assuto
Não me assusto que eu ande nas noites só
mas onde está a mentira e a verdade que me sangra,
não me assusto o mundo que não muda
mas temo que ninguém não me assuste.
não me assusta o mundo não muda
mas temo que ninguém não me assuste.
| |
