 |
Στίχοι: Όλγα Βλαχοπούλου
Μουσική: Αντώνης Βαρδής
Πρώτη εκτέλεση: Πασχάλης Τερζής
Φεύγει η νύχτα
άλλο τι να περιμένω
ξέρω πως κοντά μου δε θα’ ρθεις
Να κλάψω θέλω όμως μέσα μου σωπαίνω
πες μου δύο λόγια να χαρείς
Λίγο μείνε
απ’ το ψέμα σου κρατιέμαι
θέλω στη φωτιά σου να καώ
Απ ’ τις στάχτες πάλι θα ξαναγεννιέμαι
μου φτάνει αυτό το λίγο για να ζω
Και μοιάζει η αγάπη
μ’ αγιάτρευτη πληγή
που ποτέ δεν κλείνει
κι έτσι σε αφήνει
δίχως να σε λυπηθεί
Άδεια η πόλη
θεέ μου πως να το μαντέψω
σε ποια αγκαλιά θα κοιμηθείς
Αχ να μπορούσα μεσ’ τον ύπνο σου να πέσω
μήπως στ’ όνειρό σου και με δεις
Και μοιάζει η αγάπη
μ’ αγιάτρευτη πληγή
που ποτέ δεν κλείνει
κι έτσι σε αφήνει
δίχως να σε λυπηθεί
|  |
Tекст: Olya Vlahopoulou
Mузика: Adonis Vardis
Прва представа: Pashalis Terzis
Noć prolazi
šta više da čekam
znam da mi nećeš doći
hteo bih da zaplačem, ali u sebi ćutim
kaži mi nešto, molim te
Ostani malo
držim se za tvoju laž
želim u tvojoj vatri da izgorim
iz pepela ću se opet roditi
dovoljno mi je to malo da živim
I ljubav liči
na neizlečivu ranu
koja nikad ne zaceli
tako te ostavlja
i ne žali!
Prazan je grad
Bože, kako da pogodim
u čijem ćeš zagrljaju spavati
ah, kad bih mogao u san da ti upadnem
možda me vidiš
I ljubav liči
na neizlečivu ranu
koja nikad ne zaceli
tako te ostavlja
i ne žali!
| |
