 |
Στίχοι: Ναταλί
Μουσική: Κυριάκος Παπαδόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Σταμάτης Γονίδης
Έξω βροχή, ένας αέρας που ουρλιάζει
μέσα σιωπή σαν δικαστής που με δικάζει
κι εγώ παρέα μ’ ένα δάκρυ ν’ απορώ
γιατί μ’ άφησες εδώ;
Πώς μ’ άφησες να ζω χωρίς εσένα;
δε μπόρεσες να δεις τι ήσουν για μένα
στη σκέψη πως σε έχασα παγώνω
τα πάντα στη ζωή μου ήσουν μόνο
Μ’ ένα σου ρούχο να κρατάω αγκαλιά μου
η πολυθρόνα που καθόσουν συντροφιά μου
να ψάχνω λόγους και συνέχεια να ρωτώ
γιατί μ’ άφησες εδώ;
Πώς μ’ άφησες να ζω χωρίς εσένα;
δε μπόρεσες να δεις τι ήσουν για μένα
στη σκέψη πως σε έχασα παγώνω
τα πάντα στη ζωή μου ήσουν μόνο
|  |
Lyrics: Natali
Musica: Kyriakos Papadopoulos
Prima esecuzione: Stamatis Yonidis
Fuori pioggia, un vento che urla
dentro silenzio come un giudice che mi giudica
e io in compagnia di una lacrima mi domando
perche' mi hai lasciato qui???
Come hai fatto a lasciarmi vivere senza di te?
Non sei riuscito a vedere cosa eri per me
al pensiero di averti perso raggelo
tu eri semplicemente tutto nella mia vita
Con un tuo indumento da stringere al seno
la poltrona dove sedevi in mia compagnia
cerco ragioni e di continuo mi domando
perche' mi hai lasciato qui ???
Come hai fatto a lasciarmi vivere senza di te?
Non sei riuscito a vedere cosa eri per me
al pensiero di averti perso raggelo
tu eri semplicemente tutto nella mia vita
| |
