 |
Στίχοι: Νίκος Καρβέλας & Φίλιππος Νικολάου
Μουσική: Νίκος Καρβέλας
Πρώτη εκτέλεση: Άννα Βίσση
Άλλες ερμηνείες:
Δήμητρα Γαλάνη
Δώδεκα κι ούτε ένα τηλεφώνημα
τον αριθμό της μοναξιάς μου δε χτυπάς
και μεγαλώνει η απόσταση για μας.
Δώδεκα κι ούτε ένα τηλεφώνημα
μες στου μυαλού μου το αβάσταχτο κενό
μοιάζεις με όνειρο που φεύγει μακρινό...
Και δε χτυπάει το τηλέφωνο, με πνίγει το παράπονο
που δεν κατάλαβες ποτέ σου τι περνώ
κι αν έχει γίνει η αγωνία μου βουνό
Δώδεκα, η ελπίδα μου κρεμάστηκε
σ’ ένα τηλέφωνο που έμεινε νεκρό
και την καρδιά μου που φωνάζει σ’ αγαπώ
Δώδεκα
Δώδεκα κι ούτε ένα τηλεφώνημα
τον αριθμό της μοναξιάς μου δε χτυπάς
και μεγαλώνει η απόσταση για μας
Δώδεκα κι ούτε ένα τηλεφώνημα
δεν το αντέχω το μαρτύριο αυτό
και πως τελειώσαν όλα θέλω να σου πω...
Μα δε χτυπάει το τηλέφωνο, με πνίγει το παράπονο
που δεν κατάλαβες ποτέ σου τι περνώ
κι αν έχει γίνει η αγωνία μου βουνό
Δώδεκα, η ελπίδα μου κρεμάστηκε
σ’ ένα τηλέφωνο που έμεινε νεκρό
και την καρδιά μου που φωνάζει σ’ αγαπώ
Δώδεκα
|  |
Letra: Nikos Karvelas & Filippos Nikolaou
Música: Nikos Karvelas
Desempenho primeiro: Anna Vissi
Outras performances:
Dimitra Yalani
Doze e nem mesmo um telefonema
o número da solidão bate
e aumenta a distância para nós.
Doze e nem mesmo um telefonema
dentro de minha cabeça a lacuna insuportável
você parece como um sonho que vai muito ...
E bate o telefone com estrangulando uma queixa
Nunca entendo o que você gasta
embora tenha se tornado a minha ansiedade Montanha
Doze anos, minha esperança foi enforcado
em um telefone estava morto
e meu coração chora Eu te amo
doze
Doze e nem mesmo um telefonema
número e bati com a solidão
e aumenta a distância para nós
Doze e nem mesmo um telefonema
não suportar o sofrimento que
e como tudo o que eu quero te dizer ...
Mas ela bate o telefone com estrangulando uma queixa
que nunca entende nunca o que passa em mim
e se tornou a agonia em uma montanha
Doze anose minha esperança foi enforcada
em um telefone que ficou morto
e meu coração chora Eu te amo
doze
| |
