 |
Στίχοι: Ηλίας Φιλίππου
Μουσική: Energee
Πρώτη εκτέλεση: Μαριάντα Πιερίδη
Άρχισε πάλι να βραδιάζει
και η σιωπή με ξαναβάζει στο παιχνίδι της
κι η νύχτα η ονειρομάνα
βρήκε τον τρόπο να πιαστώ στο παραμύθι της.
Κι άρχισα όνειρα να κάνω
που `φυγες δε θα πεθάνω
θα `μ’ άλλος άνθρωπος.
Κι αν όλοι μ’ έχουνε ξεχάσει
κι αυτό η καρδιά θα το περάσει
και τώρα ξέρω πως.
Τα πιο μεγάλα όνειρα
τα κάνεις όταν όλοι σε ξεχνάνε
στης μοναξιάς τ’ απόβραδα
που οι σιωπές αδίσταχτα χτυπάνε.
Τα πιο μεγάλα όνειρα
ειν’ οι στιγμές που οι άλλοι σου `χουν κλέψει
και ζεις με τα υπόλοιπα
για να μη δεις, τι σου `χουν καταστρέψει.
Άρχισε πάλι να βραδιάζει
κι η πίκρα όνομα ν’ αλλάζει, πάνω στα χείλη μου
κι όσοι με πίκραναν μαζί σου
για να μετράς τη δύναμή σου, μοιάζουνε φίλοι μου.
Κι άρχισα όνειρα να κάνω,
δε θα πονέσω παραπάνω, και για κανένα πια
τον εαυτό μου θα κοιτάξω
δρόμο καινούριο θα χαράξω
κι όπου με πάει η καρδιά.
|  |
Letra: Ilias Filippou
Música: Energee
Desempenho primeiro: Mariada Pieridi
Começa de novo a anoitecer
e o siêncio reacende o jogo
e a noite sonhada
encontra o lugar que agarro no conto de fadas
E começa o sonho que faço
onde você for eu nao vou morrer
Será com outros homens.
E se odos que tiveram esquecido
e isso o coração vai passar
e agora eu sei como.
O grande sonho
que você fez quando todos se esqueceram
na solidão após a noite
onde os silêncios cruéis palpitam.
O grande sonho
e os momentos onde os seus outros tiveram
e você vive o restante
para você não dar o que você destruiu.
Começa novamente a anoitecer
e a amargura do nome muda sobre os meus lábios
e aquelas amarguras contigo
para você medir a sua força, mudaram os meus amigos.
e começa o sonho que faço,
não vou sofrer em cima, e a ninguém mais
disso que vou olhar
novo caminho a agraciar
e onde que for o coração.
| |
