 |
Στίχοι: Γιάννης Καλπούζος
Μουσική: Χριστόφορος Γερμενής
Πρώτη εκτέλεση: Γλυκερία
Βρεγμένο ρούχο η μοναξιά μου
Καθώς βαθαίνει η νύχτα
Την άλλη όψη της καρδιάς μου
Όσο κι αν έψαξα δεν βρήκα
Βρεγμένο ρούχο η μοναξιά μου
Που το φορώ και στάζει
Το μόνο που έμεινε κοντά μου
Το δρόμο που φυγες κοιτάζει
Ό,τι αγαπώ είναι δικό σου
Και το `χεις πάρει μακριά
Φόρεσες τον ήλιο στο λαιμό σου
Κι εδώ δεν ξημερώνει πια
Στην ανεμόσκαλα του πόνου
Κι απόψε ανεβαίνω
Μια σπίθα στη βροχή του χρόνου
Πάλι ξεχνάς πως περιμένω
Στην ανεμόσκαλα του πόνου
Χωρίς φιλί και χάδι
Σε μια γωνιά αυτού του τόπου
Πώς να τ’ αντέξω το σκοτάδι
|  |
Lyrics: Yiannis Kalpouzos
Musica: Hristoforos Yermenis
Prima esecuzione: Ylykeria
Indumento bagnato la mia solitudine
mentre la notte si fa piu' profonda
l'altro aspetto del mio cuore
per quanto l'abbia cercato non l'ho trovato
Indumento bagnato la mia solitudine
che indosso e gocciola
l'unica cosa che e' rimasta presso di me
guarda la strada per dove te ne sei andata
Quello che amo ti riguarda
e lo hai portato lontano
indossavi il sole intorno al collo
e qui non fa piu' giorno
Nella scaletta a corda del dolore
che salgo questa sera
una scintilla nella pioggia del tempo
di nuovo ti dimentichi che aspetto
Nella scaletta a corda del dolore
senza un bacio e una carezza
in un angolo di questo posto
come faccio a sopportare il buio
| |
