 |
Στίχοι: Όλγα Βλαχοπούλου
Μουσική: Τρύφων Κουτσουρέλης
Πρώτη εκτέλεση: Ελεωνόρα Ζουγανέλη
Λες κάποιες φορές σε ξεγελάει αυτό που ζεις και νιώθεις
Λες πως οι σιωπές είναι πληγές κι αργεί να ξημερώσει
Μα θα βρεις ξανά ένα σημάδι μες στο σκοτάδι
Είναι που πάντα η αγάπη αργεί
Που όταν φτάνει δεν είσαι εκεί
σαν το λάθος που θέλεις να ξανακάνεις
Είναι τα λόγια που θέλεις να πεις
μα φοβάσαι πως είναι νωρίς
και λυπάσαι πως πάλι το χρόνο χάνεις
Λες πως όταν κλαις μικραίνει η γη, μικραίνει ο κόσμος όλος
Λες πως δε χωράς σ’ ό,τι αγαπάς κι ο πόνος σε θυμώνει
Μα θα βρεις ξανά ένα σημάδι μες στο σκοτάδι
|  |
Lyrics: Olya Vlahopoulou
Music: Tryfon Koutsourelis
First version: Eleonora Zouyaneli
You say sometimes that what you're living and feeling fools you
You say sometimes that silences are wounds and it's late before dawn
But you will find again a sign in the darkness
It's that love is always late
that when it arrives you are not there
like the mistake you want to make again
it's the words that you want to say
but you're scared that it's too soon
and you're sorry you're losing time again
You say that when you cry the earth shrinks, the whole world shrinks
You say you do not fit in all the things you love and that the pain angers you
But you will find again a sign in the darkness
| |
