Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: A noite em dois pedaços
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130218 Τραγούδια, 269331 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

A noite em dois pedaços - 2354 Αναγνώσεις         
    

Στίχοι: Όλγα Βλαχοπούλου
Μουσική: Αντώνης Βαρδής
Πρώτη εκτέλεση: Αντώνης Ρέμος

Προσπαθούσα σ’όλα να’μαι εγώ εντάξει
και να βάλω τη ζωή μου σε μια τάξη
αντικείμενα δικά σου κι ό,τι άφησες εδώ
σε μια κούτα ξεχασμένα από καιρό
Είχες φύγει δε με πείραξε θυμάμαι
σου’χα πει δε σου αξίζω εγώ λυπάμαι
μα εχθές αργά το βράδυ δίχως να το φανταστώ
σε συνάντησα στο δρόμο κι έμεινα να σε κοιτώ
τον κρατούσες απ’το χέρι του γελούσες τρυφερά
και σταμάτησε ο χρόνος ξαφνικά

Έσπασε η νύχτα δυο κομμάτια
κι έκλεισα σφιχτά τα δυο μου μάτια
είπα δεν μπορεί όταν τ’ανοίξω
αυτή η εικόνα θα χαθεί
Πίστευα σε είχα ξεπεράσει
πρώτος πως εγώ σ’είχα ξεχάσει
πόσο λάθος έκανα εσύ ήσουν η δυνατή

Είχα πείσει για καλά τον εαυτό μου
ότι ήταν τελικά για το καλό μου
κάθε μέρα που περνούσε σε τραβούσε μακριά
κι εγώ έπεφτα στο ψέμα πιο βαθιά
Είχες γίνει μία ξένη εσύ για μένα
δε μιλούσα για εσένα σε κανένα
μα εχθές αργά το βράδυ δίχως να το φανταστώ
σε συνάντησα στο δρόμο κι έμεινα να σε κοιτώ
τον κρατούσες απ’το χέρι του γελούσες τρυφερά
και σταμάτησε ο χρόνος ξαφνικά


Letra: Olya Vlahopoulou
Música: Adonis Vardis
Desempenho primeiro: Adonis Remos

Tentei de tudo para eu estar bem
e levo a minha vida em uma viagem
coisas suas e o que deixastes aqui
com uma cixa esquecida pelo tempo
Tinha ido e não incomoda lembrar
mas ontem pela tarde da noite sem que eu imaginasse
te encontrei no caminho a me olhar
seguravas a mão e rias com afeição
e parou meu coração de bater

Quebrou-se a noite em dois pedaços
e fechei os dois olhos abertos
não podia abrir quando abrir
essa imagem iria perder
Acreditei que tivesse passado
antes que eu esquecesse
quantos erros feitos e você era forte

Tinha agora mais me convencido
e o que finalmente para meu bem
cada dia que passava te puxava para longe
e eu cai na mais profunda mentira
Tinha sido uma estranha para mim
não falava de você a ninguém
mas ontem pela tarde da noite sem que eu imaginasse
te encontrei pelo caminho e fiquei a olhar
seguravas as mãos e falavas docemente
e parou o meu coração de bater

   Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 28-10-2011 @ 12:06

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο