 |
Στίχοι: Σωκράτης Μάλαμας
Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας
Πρώτη εκτέλεση: Σωκράτης Μάλαμας
Άλλες ερμηνείες:
Σοφία Παπάζογλου
Φέρνει η νύχτα το πρωί
κι ο ήλιος πάει να φανεί
ήμουν μικρός και ξέχασα
γλυκό πουλί μου σε έχασα
Kλείνει τα δίχτυα του το φως
κι όποιος κοιμάται μοναχός
κάνει πως δεν τον νοιάζει
μ’ όνειρο η μέρα μοιάζει.
Tα φτερά μου ανοίγω στον αέρα
ότι απομένει απ’ τη ζωή είναι μια μέρα
είν’ ένας κήπος με λουλούδια και με φίδια
δυό χελιδόνια που γυρνάν ξανά στα ίδια
Bλέπω τις μέρες να περνούν
και μες στα μάτια με κοιτούν
σπίθες παλιές που ξέχασα
γλυκό πουλί μου σε έχασα
Kλείνει τα δίχτυα του το φως
κι όποιος κοιμάται μοναχός
κάνει πως δεν τον νοιάζει
μ’ όνειρο η μέρα μοιάζει.
Tα φτερά μου ανοίγω στον αέρα
ότι απομένει απ’ τη ζωή είναι μια μέρα
είν’ ένας κήπος με λουλούδια και με φίδια
δυό χελιδόνια που γυρνάν ξανά στα ίδια
|  |
Lyrics: Sokratis Malamas
Music: Sokratis Malamas
First version: Sokratis Malamas
Other versions:
Sofia Papazoylou
The night is bringing up the morning
and the sun is about to show itself
I was little and I forgot
my sweet little bird I lost you
The light closes its nets
and whoever is sleeping alone
acts as if it does not matter
The day resembles a dream
I open my wings on the wind
All that is left of life is one day
is a garden with flowers and snakes
two swallows coming back to the same place
I watch the days pass by
and looking me in the eye
are old sparks I had forgotten
my sweet little bird I lost you
The light closes its nets
and whoever is sleeping alone
acts as if it does not matter
The day resembles a dream
I open my wings on the wind
All that is left of life is one day
is a garden with flowers and snakes
two swallows coming back to the same place
| |
