 |
Στίχοι: Φοίβος
Μουσική: Φοίβος
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πάριος
Κάθε βράδυ που ξεμένω μόνος και την περιμένω
ζωγραφίζω με μολύβι τη μορφή της που μου λείπει
τ’ άψυχο χαρτί χαϊδεύω κι απ’τον πόνο δραπετεύω
έχοντας μια ελπίδα ότι ίσως ξαναρθεί
Μα δε τη νοιάζει μα δε τη νοιάζει
που όταν λείπει ο ουρανός μου σκοτεινιάζει
Κάθε βράδυ που ξεμένω μόνος και την περιμένω
ψάχνω τα παλιά μου λάθη στου καφέ το κατακάθι
και με μένα τα βάζω που ποτέ μου δεν αλλάζω
και ξοδεύω τη ζωή μου για να ξαναρθεί
Μα δε τη νοιάζει μα δε τη νοιάζει
που όταν λείπει ο ουρανός μου σκοτεινιάζει
|  |
Tекст: Foivos
Mузика: Foivos
Прва представа: Yiannis Parios
Svake noći kada ostanem sam i čekam je
Crtam sa olovkom njen lik koji mi nedostaje
Mrtav papir dodirujem i od bola bežim
Imajući nadu da će možda ponovo doći
Ali nije je briga, ali nije je briga
Što kada nije tu, moje nebo se smrači
Svake noći koje ostanem sam i čekam je
Tražim svoje stare greške u talogu kafe
I krivim sebe što se nikada ne menjam
I trošim svoj život da bi bonovo došla
Ali nije je briga, ali nije je briga
Što kada nije tu, moje nebo se smrači
| |
