 |
Στίχοι: Ελεάνα Βραχάλη
Μουσική: Μιχάλης Χατζηγιάννης
Πρώτη εκτέλεση: Μιχάλης Χατζηγιάννης
Είναι τα δυο μου χέρια
σαν πουλιά αβοήθητα
Έστησες καρτέρια
πήρες τα φτερά
Τώρα πληγωμένα
ψάχνουνε τα χέρια σου
Ψάχνουνε εσένα
που `σαι μακριά
Αν είναι έτσι η αγάπη
γιατί δε με φύλαξες;
Σε παρτίδα σκάρτη
τι χαρτί μου μοίρασες;
Μα σ’ αγαπώ για πάντα, πανάθεμά με σ’ αγαπώ
Στο παράλογο δεν ξέρω, πώς να αντισταθώ
Είναι τα δυο μου χέρια
λες και έχουνε φτιαχτεί
Για να δίνουν μόνο
δίνουν μια ζωή
Αν δε συγκινείσαι
που `χω γίνει θρύψαλα
Από πέτρα είσαι
κι είμαι από γυαλί
|  |
Tекст: Eleana Vrahali
Mузика: Mihalis Hatziyiannis
Прва представа: Mihalis Hatziyiannis
Moje su ruke
kao bespomoćne ptice
u zamku si ih uhvatila
i odsekla im krila
Sada tako ranjene
traže tvoje ruke
traže tebe
a tebe nema
Ako je ljubav takva
zašto me nisi zaštitila
u lošoj partiji
kakve si mi to karte podelila?
ali volim te, zauvek, nek sam proklet, volim te
nerazumnom ne znam da se oduprem
Moje ruke
kao da su stvorene
samo da bi davale
celog života
Ako te ne dotiče
što sam slomljen na komade
mora da si od kamena
a ja od stakla...
| |
