 |
Στίχοι: Λίνα Δημοπούλου
Μουσική: Αντώνης Βαρδής
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας
Σωπάσαν οι φωνές
τα πρόσωπα ιδρωμένα, σκοτεινά
τα σώματα σκυφτά
χαμένα βλέμματα αδειανά.
Τι έμεινε να ζει,
κανείς δε θέλει να κοιτά,
κανείς δε θέλει να μιλά και τι να πει.
Ξημέρωνε αργά,
στο φως άρχισ’ η αλήθεια να ξυπνά,
στα μάτια μας μπροστά
σπασμένα χάδια και φιλιά.
Τι έμεινε να ζει,
κανείς δε θέλει να ρωτά,
κανείς δε θέλει να μιλά και τι να πει.
Δεν είπα τίποτα
και στη σιωπή μου έκλαιγες.
Δεν είπες τίποτα
μα σ’ ένιωθα που έφευγες.
Αν μια λέξη απ’ τα χείλη μου είχε βγει
ν’ άναβε σαν σπίρτο το σκοτάδι να καεί,
αν μια λέξη απ’ τα χείλη σου είχε βγει
να `σπαγε κομμάτια αυτή τη νύχτα σαν γυαλί.
Αν μια λέξη μόνο είχε ακουστεί
να `χε σταματήσει του θυμού την αστραπή,
αν μια λέξη μόνο είχε ακουστεί
δε θα είχαμε έτσι διαλυθεί.
Ερήμωνε η καρδιά
σαν πόλη που την έζωνε φωτιά,
ολέθρια σκιά
το τέλος έφτανε κοντά.
Τι έμεινε να ζει,
κανείς δε θέλει να μετρά,
κανείς δε θέλει να μιλά και τι να πει.
Δεν είπα τίποτα
και στη σιωπή μου έκλαιγες.
Δεν είπες τίποτα
μα σ’ ένιωθα που έφευγες.
Αν μια λέξη απ’ τα χείλη μου είχε βγει...
|  |
Versuri: Lina Dimopoulou
Muzică: Adonis Vardis
Prima de performanţă: Yioryos Dalaras
Vocile au tăcut,
Fețele (sunt) transpirate, întunecate,
Trupurile încovoiate,
Priviri pierdute, goale.
Ce a rămas să trăiască,
Nimeni nu vrea să privească,
Nimeni nu vrea să vorbească și ce să spună?
Se lumina de ziuă lent,
În lumină adevărul a început să se trezească,
În fața ochilor noștri
Mângâieri și sărutări frânte.
Ce a rămas să trăiască,
Nimeni nu vrea să întrebe,
Nimeni nu vrea să vorbească și ce să spună?
Nu am spus nimic
Și în tăcerea mea plângeai.
Nu ai spus nimic
Dar te simțeam că plecai.
Dacă un cuvânt ar fi ieșit de pe buzele mele
Să se aprindă ca un chibrit să ardă întunericul,
Dacă un cuvânt ar fi ieșit de pe buzele tale
Să spargă în bucăți noaptea asta ca sticla.
Dacă doar un cuvânt ar fi fost auzit
Să fi oprit fulgerul furiei,
Dacă doar un cuvânt ar fi fost auzit,
Nu ne-am fi despărțit așa.
Inima se pustia
Ca un oraș pe care focul îl înconjura,
Umbră devastatoare,
Sfârșitul se apropia.
Ce a rămas să trăiască,
Nimeni nu vrea să măsoare,
Nimeni nu vrea să vorbească și ce să spună?
Nu am spus nimic
Și în tăcerea mea plângeai.
Nu ai spus nimic
Dar te simțeam că plecai.
Dacă un cuvânt ar fi ieșit de pe buzele mele...
| |
