 |
Στίχοι: Κώστας Λειβαδάς
Μουσική: Κώστας Λειβαδάς
Πρώτη εκτέλεση: Ελένη Τσαλιγοπούλου
Μέσ’ από τα δέντρα
πέφτει η μέρα και σκορπάει
πάνω στις σκεπές
χίλιες προσευχές
Μ’ όνειρα που τρέμουν
μυστικά το σώμα δένουν
λάμπες μου τρελές
καίγονται οι καρδιές
Μοναχή με βρίσκει η νύχτα
Παραμιλητό μου
μια φωνή με παρασέρνει
Μεσ’ τον πυρετό μου
και στα μέρη σου με φέρνει
Παραμιλητό μου
πιο σκληρό κι από τα ξένα
Ξέρω πια καλά
συ δεν είσαι για κανέναν
Τι `ναι αυτά που τώρα
σαν τη μυγδαλιά μ’ ανθίζει
και σαν τον χιονιά
τα κλαδιά μου τα τσακίζει
Όσα μου `χει δώσει
όλα μ’ έχουνε προδώσει
Λάμπες μου τρελές
καίγονται οι καρδιές
Μοναχή με βρίσκει η νύχτα!
Παραμιλητό μου,
μια φωνή με παρασέρνει,
Μεσ’ τον πυρετό μου
και στα μέρη σου με φέρνει.
Παραμιλητό μου
πιό σκληρό κι από τα ξένα,
Ξέρω πια καλά
συ δεν είσαι για κανέναν!
|  |
Letra: Kostas Livadas
Música: Kostas Livadas
Desempenho primeiro: Eleni Tsaliyopoulou
Com as árvores
quando o dia dispersa
sobre os telhados
mil orações
Com sonhos que tremem
segredos que o corpo enlaça
Minhas lâmpadas loucas
os corações ardem
Só me encontra na noite
meu divagar
Uma voz deriva
Com as minhas febres
e as partes de trazer o seu
meu divagar
e mais difícil do estrangeiro
Eu sei bem
você não é para ninguém
O que é isso agora
como a árvore de amêndoa com flores
e como a bola de neve
meus galhos da torcida
O que me deu
todos me traíram
Minhas lâmpadas loucas
queimam os corações
Só me encontra no meio da noite!
Meu delírio
Uma voz à deriva,
Dentro de minha febre
Partes e traz para você.
meu delírio
, mais resistente e externa
Eu sei bem
você não é para ninguém
| |
