 |
Στίχοι: Γιώργος Ανδρέου
Μουσική: Γιώργος Ανδρέου
Πρώτη εκτέλεση: Ελένη Τσαλιγοπούλου & Νίκος Πορτοκάλογλου
Καθ’ ένας κρύβει στην καρδιά του όσα τον καίνε
και τον λιώνουν, με βήματα βαριά μετράει
τα βάσανα που δεν τελειώνουν.
Ζούμε μονάχοι στη γη δίχως ελπίδα,
σαν τρομαγμένα πουλιά στη καταιγίδα.
Καθ’ ένας έρχεται στον κόσμο μ’ ένα παράπονο
ένα βάρος, με το ίδιο βάρος ξαναφεύγει
και με της γνώσης του το θάρρος.
Ζούμε μονάχοι στη γη δίχως ελπίδα,
σαν τρομαγμένα πουλιά στη καταιγίδα.
Μα στις καλές μας στιγμές φέγγουν τα βράδια,
λάμπει το φως της ψυχής μες στα σκοτάδια
και στη γιορτή μας κι ο εχθρός είν’ αδερφός
και καλεσμένος μας κι ο χάρος ο σκληρός.
|  |
лирика: Yioryos Andreou
lyrics
музыка: Yioryos Andreou
Первое исполнение: Eleni Tsaliyopoulou & Nikos Portokaloylou
Каждый прячет в своём сердце всё, что его обжигает
и угнетает его, шагами тяжёлыми измеряет
страдания, которые не заканчиваются.
Мы живём одинокие на земле без надежды,
словно испуганные птицы во время грозы.
Каждый приходит в мир с одной досадой,
с одним бременем, с этим же бременем опять уходит,
и с дерзостью знания его.
Мы живём одинокие на земле без надежды,
словно испуганные птицы во время грозы.
Но в прекрасные наши мгновенья светят вечера,
сияет свет души во мраке
и на нашем празднике и враг - это брат,
и приглашённая наша и смерть жестокая.
| |
