 |
Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Μουσική: Στέλιος Φωτιάδης
Πρώτη εκτέλεση: Γλυκερία
Πήρα χιόνι και βροχή
να φτιάξω κόσμο απ’ την αρχή
κι αυτόν να περπατήσω,
μα λιώσαν όλα μια στιγμή
κι εγώ δεν είχα την πυγμή
αλλιώς να ξαναρχίσω.
Είναι το κάθε σου φιλί
σαν σπασμένο γυαλί
και ματώνει το στόμα,
κι όταν σε βρίζω, σε μισώ,
είναι που τόσο σ’ αγαπώ
και σε θέλω ακόμα.
Μες στου τσιγάρου τον καπνό
σε βλέπω σαν του ουρανό
κι ας είσαι μες στη λάσπη,
και της ψυχής σου η σκοτεινιά
σκορπίζει μόνο παγωνιά
όπως και το χρυσάφι.
Είναι το κάθε σου φιλί
σαν σπασμένο γυαλί
και ματώνει το στόμα,
κι όταν σε βρίζω, σε μισώ,
είναι που τόσο σ’ αγαπώ
και σε θέλω ακόμα.( χ5 )
|  |
Versuri: Manos Eleftheriou
Muzică: Stelios Fotiadis
Prima de performanţă: Ylykeria
Am luat zăpadă şi ploaie
Să construiesc o lume de la început
Şi să merg prin aceasta
Dar toate s-au topit într-o clipă
Iar eu nu am avut forța
Să încep din nou altfel. (x2)
Fiecare sărut al tău este
Ca sticla spartă
Şi însângerează gura
Şi când te insult, te urăsc
Este pentru că te iubesc atât de mult
Şi încă te vreau. (x2)
În fumul ţigării
Te văd ca pe un cer
Chiar dacă eşti în noroi
Şi întunericul sufletului tău
Împrăştie doar frig
Ca şi aurul. (x2)
Fiecare sărut al tău este
Ca sticla spartă
Şi însângerează gura
Şi când te insult, te urăsc
Este pentru că te iubesc atât de mult
Şi încă te vreau. (x5)
| |
