 |
Στίχοι: Γιάννης Ρίτσος
Μουσική: Σπύρος Σαμοΐλης
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Περγιάλης
Ακούστε τον – ακούστε τον – ακούστε τον
πως τραγουδάει αυτός ο άνεμος,
ακούστε τον – ακούστε τον – ακούστε τον
στα στόμια των ανθρακωρυχείων.
Στις μπαμπακοφυτείες της Νότι’ Αμερικής,
στις συνοικίες της Βαρσοβίας,
της Πράγας και της Αθήνας,
στο Πεκίνο, στις φυτείες του ρυζιού.
Ακούστε τον – ακούστε τον – ακούστε τον
πως τραγουδάει αυτός ο άνεμος,
ακούστε τον – ακούστε τον – ακούστε τον
στα στόμια των ανθρακωρυχείων.
Στο μετρό του Παρισιού και στις πλατείες της Ρώμης,
στη Βουδαπέστη, στη Σόφια, πάνω στο Βουκουρέστι.
Ετούτο το τραγούδι που το παίζει ο Σοστάκοβιτς
απάνω στα χαλύβδινα τα πλήκτρα του φράγματος της Κανχόνκα
κι ο Ρόμσον το τραγουδάει στις συνοικίες των νέγρων
κι ο Νερούντα το φωνάζει
πάνω – πάνω – πάν’ από τα δάση
με τους ξυλοκόπους.
Κι ο Ναζίμ το λέει στους απεργούς ναυτεργάτες,
κι εγώ το τραγουδάω, συντρόφια μου
μέσα – μέσα – μέσ’ από τ’αντίσκηνο
του Άη – Στράτη.
|  |
Lyrics: Yiannis Ritsos
Musica: Spyros Samoilis
Prima esecuzione: Nikos Peryialis
Ascoltatelo - ascoltatelo - ascoltatelo
come canta questo vento
ascoltatelo - ascoltatelo - ascoltatelo
alle bocche delle miniere di carbone.
Nelle colture di cotone del Nordamerica,
nei quartieri di Varsavia,
di Praga, di Atene,
a Pechino, nelle risaie.
Ascoltatelo - ascoltatelo - ascoltatelo
come canta questo vento
ascoltatelo - ascoltatelo - ascoltatelo
alle bocche delle miniere di carbone.
Nella metropolitana di Parigi, nelle piazze di Roma,
a Budapest, a Sofia, lassù a Bucarest.
Questa canzone eseguita da Šostakovič
sui tasti d'acciaio della cortina di Kanchonka
e che Robeson canta negli slum dei negri
e che Neruda grida lassù, sopra le foreste
con i boscaioli.
E Nazim canta ai marittimi scioperanti,
e io la canto, compagni miei
dentro - dentro - dentro il tendone
di Ai-Stratis.
| |
