 |
Στίχοι: Κωστούλα Μητροπούλου
Μουσική: Μάνος Λοΐζος
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Του `παν θα βάλεις το χακί
θα μπεις στην πρώτη τη γραμμή
θα μπεις στην πρώτη τη γραμμή
και ήρωας θα γίνεις
Εκείνος δε μιλάει πολύ
του `ναι μεγάλη η στολή
του `ναι μεγάλη η στολή
και βάσανο οι αρβύλες
Το εμβατήριο που του ‘μαθαν να λέει
είναι μονότονο και του `ρχεται να κλαίει
είναι μονόνοτο και του `ρχεται να κλαίει
το εμβατήριο που του ‘μαθαν να λέει
Δεν του ’γραφε ποτέ κανείς
τις νύχτες ξύπναγε νωρίς
τις νύχτες ξύπναγε νώρις
και μίλαγε για λάθος
Μια μέρα έγινε στουπί
πέταξε πέρα τη στολή
πέταξε πέρα τη στολή
και έκλαψε μονάχος
Το εμβατήριο που του ‘μαθαν να λέει
είναι μονότονο και ντρέπεται να κλαίει
είναι μονότονο και ντρέπεται να κλαίει
το εμβατήριο που του ‘μαθαν να λέει
|  |
Lyrics: Kostoula Mitropoulou
Musica: Manos Loizos
Prima esecuzione: Vasilis Papakonstadinou
Ti vestirai color caki gli hanno detto
andrai in prima linea
andrai in prima linea
e diventerai eroe
Lui non parla molto
la divisa gli sta grande
la divisa gli sta grande
gli scarponiι, un tormento
L'embaterio che gli hanno insegnato a cantare
è monotono e gli vien da piangere
è monotono e gli vien da piangere
l'embaterio che gli hanno insegnato a cantare
Nessuno gli scrisse mai
si svegliava in piena notte
si svegliava in piena notte
e parlava di errore
Un giorno si ubriacò fradicio
gettò via la divisa
gettà via la divisa
e pianse la sua solitudine
L'embaterio che gli hanno insegnato a cantare
è monotono e si vergogna a piangere
è monotono e si vergogna a piangere
l'embaterio che gli hanno insegnato a cantare
| |
