 |
Στίχοι: Γιάννης Δόξας
Μουσική: Γιώργος Θεοφάνους
Πρώτη εκτέλεση: Κωνσταντίνος Αργυρός
Μες το μυαλό μου είναι ο κόσμος ένα βήμα
κι έχω σπαθί για κάθε γόρδιο δεσμό
Δεν είμαι ο θύτης αλλά ούτε και το θύμα
έχω συνείδηση και βλέμμα καθαρό
Δε σου ζητάω μια εκδρομή στην αγκαλιά σου
σαββατοκύριακο παρέα κι ως εδώ
Θέλω να σπάσω τις γραμμές της άμυνάς σου
θέλω ταξίδι απ' τη γη στον ουρανό
Δεν κάνω το σπουδαίο μα είμαι παιδί γενναίο
δε τη φοβάμαι τη φωτιά, δε τη φοβάμαι τη φωτιά
Με ένα στρατό τα βάζω μα έλα που δειλιάζω
όταν μπροστά μου προσπερνάς, όταν μπροστά μου προσπερνάς
να 'ξερα λίγο να 'ξερα λίγο αν μ' αγαπάς
Μπορεί να χαίρεσαι που κάνεις τα δικά σου
κι είμαι σταγόνα στο δικό σου ωκεανό
Μα εφτά οι θάλασσες και θα τις βρεις μπροστά σου
ό, τι μου λείπει στη ζωή διεκδικώ
Δεν κάνω το σπουδαίο μα είμαι παιδί γενναίο
δε τη φοβάμαι τη φωτιά, δε τη φοβάμαι τη φωτιά
Με ένα στρατό τα βάζω μα έλα που δειλιάζω
όταν μπροστά μου προσπερνάς, όταν μπροστά μου προσπερνάς
να 'ξερα λίγο να 'ξερα λίγο αν μ' αγαπάς
|  |
Tекст: Yiannis Doxas
Mузика: Yioryos Theofanous
Прва представа: Konstadinos Aryyros
У мојој је глави цео свет на само један корак
а ја мач који може да пресече сваки Гордијев чвор
нисам мучитељ, а ни мучен
имам савест, и исправан поглед на свет
Не тражим од тебе кратко путовање по твом наручју
викендом да смо заједно и то је то
желим да пробијем све линије твоје одбране
желим путовање од земље до неба
Није да се правим важан, али неустрашив сам
не бојим се ватре, не бојим се ватре
могу и против читаве војске, а понестане ми храбрости
кад прођеш поред мене, кад прођеш поред мене
волео бих да знам да ли ме бар мало волиш
Можда те радује што је све по твоме
а ја сам само кап у твом океану
али, седам је мора, и сва ћеш их затећи пред собом
ја с правом тражим оно што ми фали у животу
Није да се правим важан, али неустрашив сам
не бојим се ватре, не бојим се ватре
могу и против читаве војске, а понестане ми храбрости
кад прођеш поред мене, кад прођеш поред мене
волео бих да знам да ли ме бар мало волиш
| |
