 |
Στίχοι: Άρης Δαβαράκης
Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Κώστας Μακεδόνας
Είχα μια φορά μια θάλασσα
που από λάθος μου τη χάλασα
κι από τότε φτιάχνω κύματα
έρωτες, καημούς κι αισθήματα
μα με ζαβολιές κι άλλες διαβολιές
δεν ανθίζουν αγκαλιές
Γι’ αυτό κάτσε καλά
κοίτα λίγο χαμηλά
η ζωή κατρακυλάει, μη λες πολλά
τα λόγια είναι φτηνά
αν δεν είναι αληθινά
σ’ αγαπώ, μη λες πολλά
κάτσε καλά
ποτέ δε θα ξεχάσω αυτή τη θάλασσα
αυτή που χάλασα για να σε βρω
παλεύαμε στα κύματα κι εσύ κι εγώ
μα είχαμε οδηγό
τον ουρανό
Έχω δυο ψυχές αγάπη μου
κλειδωμένες στο ντουλάπι μου
με τη μια μιλάω για θαύματα
η άλλη ζει μέσα στα τραύματα
ειν’ αναποδιά, να `χεις δυο παιδιά
κλειδωμένα στην καρδιά
Γι’ αυτό κάτσε καλά
κοίτα λίγο χαμηλά
η ζωή κατρακυλάει, μη λες πολλά
τα λόγια είναι φτηνά
αν δεν είναι αληθινά
σ’ αγαπώ, μη λες πολλά
κάτσε καλά
ποτέ δε θα ξεχάσω αυτή τη θάλασσα
αυτή που χάλασα για να σε βρω
παλεύαμε στα κύματα κι εσύ κι εγώ
μα είχαμε οδηγό
τον ουρανό
|  |
Tекст: Aris Davarakis
Mузика: Hristos Nikolopoulos
Прва представа: Kostas Makedonas
Imao sam jednom jedno more
koje sam greškom pokvario
i od onda pravim talase
ljubavi, muke i osećanja
ali, uz prevare i druge nestašluke
nije lako naći zagrljaj
I zato - saberi se
spusti malo pogled
život teče, ne govori mnogo
reči ne znače ništa
ako nisu istina
volim te, ne govori mnogo
i ponašaj se
nikad neću zaboraviti to more
koje sam prevrnuo da bih te našao
borili smo se s talasima i ti i ja
a nebo nas je
vodilo
Imam dve duše, ljubavi
zaključane u ormaru
s jednom pričam o čudima
a druga živi u ranama
naopako je da imaš dvoje dece
i da ih zaključaš u srce
I zato - saberi se
spusti malo pogled
život teče, ne govori mnogo
reči ne znače ništa
ako nisu istina
volim te, ne govori mnogo
i ponašaj se
nikad neću zaboraviti to more
koje sam prevrnuo da bih te našao
borili smo se s talasima i ti i ja
a nebo nas je
vodilo
| |
