 |
Στίχοι: Χριστίνα Κόκοτα
Μουσική: Πέτρος Αθανασίου
Πρώτη εκτέλεση: Κώστας Μακεδόνας Φωνητικά: Ερωφίλη
Κάποια παραμύθια που περνούν απ’ τη ζωή
μοιάζουνε μ’ αλήθεια και χαράζουν την ψυχή.
Λίγο πριν το τέλος έρχοντ’ όλα απ’ την αρχή
και τρυπούν σαν βέλος της συνήθειας τη σιωπή.
Όταν με προδώσεις, τότε θα μου δώσεις
όλη την αγάπη και το ψέμα σου μαζί.
Κι όταν σε μισήσω ίσως να κερδίσω
τη χαμένη μου ψυχή.
Οι μέρες γίναν μήνες και τα χρόνια μια ζωή,
γέμισαν οι μνήμες με τραγούδια και βροχή.
Με τα παραμύθια και οι δυο πολύ μικροί
κι ούτε μια βοήθεια στης αλήθειας την πληγή.
Όταν με προδώσεις, τότε θα μου δώσεις
όλη την αγάπη και το ψέμα σου μαζί.
Κι όταν σε μισήσω ίσως να κερδίσω
τη χαμένη μου ψυχή.
|  |
Tекст: Hristina Kokota
Mузика: Petros Athanasiou
Прва представа: Kostas Makedonas Fonitika: Erofili
Neke bajke koje nam prođu kroz život
deluju tako stvarno i urežu se u dušu
negde pred kraj sve krene iz početka
i izrešetaju kao hici navike tišinu
Kad me budeš izdala, tada ćeš mi dati
svu svoju ljubav, i laž zajedno s njom
a kad te budem zamrzeo, možda ću povratiti
dušu koju sam izgubio
Dani su postali meseci, a godine ceo život
sećanja su ispunile pesme i kiša
uz bajke, oboje smo tako maleni
i nema nikakve pomoći za ranu koju ostavi istina
Kad me budeš izdala, tada ćeš mi dati
svu svoju ljubav, i laž zajedno s njom
a kad te budem zamrzeo, možda ću povratiti
dušu koju sam izgubio
| |
