 |
Στίχοι: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Μουσική: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Πρώτη εκτέλεση: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Το ξένο πρόσωπο της νύχτας με κοιτά
κρύβω το βλέμμα στη φωτιά.
Πνίγω τα λόγια στο ποτήρι στο κενό
σ’ ένα παράθυρο αδειανό.
Μισή καρδιά μισώ το άλλο σου μισό,
αυτό που χτίζει το γκρεμό.
Θα πέφτω μες του μισεμού σου το κενό
σ’ ένα παράθυρο αδειανό.
Θα κρύβω πάντα ένα όχι στην καρδιά μου
κι ένα μεγάλο ναι σαν βόμβα που ανασαίνει.
Σπάζουν νερά, χύνω στο δρόμο τα παιδιά μου,
στρατιά νεογέννητη στα κόκκινα βαμμένη.
Ίσως μια μέρα καταφέρω να με αλλάξω
προσωπική μου ιδιότυπη επανάσταση.
Θα μπω μια νύχτα να χαθώ και να με ψάξω
στο άδειο παράθυρο.
Το ξένο δάκτυλο του κόσμου με κρατά
κι όσα δεν είμαι μου ζητά.
Φτωχός κι ανάργυρος χωρίς αποσκευή,
χωρίς πατρίδα και φυλή.
Θα βγω να ανάψω τη σημαία τ’ ουρανού,
την απειλή του φεγγαριού.
Σβήνω τα φώτα του πλανήτη για να μπω
σ’ ένα παράθυρο αδειανό.
|  |
Text: Alkinoos Ioannidis
Musik: Alkinoos Ioannidis
Uraufführung: Alkinoos Ioannidis
Das fremde Gesicht der Nacht sieht mich an,
ich verberge meinen Blick im Feuer.
Ich ertränke die Worte im Glas, in der Leere,
in einem leeren Fenster.
Halbes Herz, ich hasse deine andere Hälfte,
die, die am Abgrund errichtet ist.
Ich werde in die Leere deiner Auswanderung stürzen,
in ein leeres Fenster.
Ich werde immer ein Nein in meinem Herzen verbergen
und ein großes Ja wie eine Bombe, die tickt.
Das Wasser zerstört, ich gieße meine Kinder auf der Straße,
eine neu geborene Armee, rot gestrichen.
Vielleicht schaffe ich es eines Tages, mich zu ändern,
mein persönlicher eigenartiger Aufstand.
Eines Nachts werde ich, um mich zu verlieren und zu suchen, eindringen
in das leere Fenster.
Der fremde Finger der Welt ergreift mich
und das, was ich nicht bin, fordert mich.
Arm bin ich und ohne Geld und Gepäck,
ohne Heimat und Nation.
Ich werde rausgehen, um die Fahne des Himmels zu hissen,
die Drohung des Mondes.
Ich lösche die Lichter des Planeten, um einzudringen
in ein leeres Fenster.
| |
