 |
Στίχοι: Τάκης Σιμώτας
Μουσική: Νίκος Παπάζογλου
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Παπάζογλου
Χθες βράδυ ονειρεύτηκα
ένα βαθύ πηγάδι
μα ο κουβάς που ρίξαμε
χάθηκε στο σκοτάδι.
Ψηλά επάνω στέκονταν
γεμάτη η σελήνη
μα ο παφλασμός δεν τάραξε
την νεκρική γαλήνη.
Το πρόσωπό σου κράτησα
κι είδα τα δυο σου μάτια
γεμάτα δροσερό νερό
κρυστάλλινα κανάτια.
Σφίξε με αγάπη μου θά `ναι φρικτό
το στέρεμα της κρήνης
ακόμα παίζουμε κρυφτό
στον κήπο στην καρδιά της μνήμης.
Κρύψε με μες στα χέρια σου
πες μου να μην φοβάμαι
θα σ’ αγαπώ παντοτινά
πάντα δικός σου θά `μαι.
|  |
Tекст: Takis Simotas
Mузика: Nikos Papazoylou
Прва представа: Nikos Papazoylou
Синоћ сам сањао
један дубоки бунар,
али кофа што смо је спустили
изгубила се у тами.
Високо горе је био
пун месец,
а запљускивање није
пореметило мртву тишину.
Твоје лице сам урезао у памћење
и видео сам твоја два ока
пуна свеже воде,
кристалне бокале.
Стегни ме јако, љубави, биће страшно
кад извор пресуши,
и даље се играмо жмурке
у башти срца у сећању.
Сакриј ме својим рукама,
кажи ми да се не плашим.
Волећу те заувек,
увек ћу бити твој.
| |
